Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
TobyucieszyłasięzpracywSekretBurgerze.Teraz
mogłaopłacićczynsz,niebędziegłodowała.Jednak
prędkoodkryłahaczyk.
Haczykiembyłszef.MiałnaimięBlanco,choć
zaplecamidziewczynyzSekretBurgeranazywały
goWzdymkiem.RebeccaEcler,którapracowałazToby
najednejzmianie,powiedziałajejonimwszystkojuż
nasamympoczątku.
–Jakmusięnienapatoczysz–przestrzegała–tomoże
cisięuda.Terazobrabiatakąjedną,Dorę,azazwyczaj
obrabiajednąnaraz.Tywdodatkujesteśdosyć
koścista,aonlubiokrągłetyłki.Aleuważaj,kiedy
cipowie,żebyśprzyszładoniegodobiura.Onnie
odpuści,rozerwałbydziewczynęnakawałki.
–Czytobiekazałprzyjść...?–spytałaToby.–Przyjść
dobiura?
–ChwalmyPanaiodpukać!–odpowiedziała
Rebecca.–Jestemdlaniegozbytczarnaizbyt
paskudna.Zresztąonlubikociaki,niestarekocury.Może
powinnaśsięjakośpomarszczyć,kochanie,wybićsobie
paręzębów...
–Niejesteśpaskudna–powiedziałaToby.Istotnie,
brązowaskóra,rudewłosyiegipskinossprawiały,
żeRebeccabyłacałkiemurodziwa.
–Nieotakąpaskudnośćmichodzi.Paskudniezemną
zadzierać.My,Żyrzyni,torodzajludzi,którymlepiejsię
nienarażać.Ondobrzewie,żemogęnaniegonasłać
PoczernianeKorwinyCzerwone.Tojużjednanieciekawa
banda,adotego,jeślibędzietrzeba,Izajaszowców
Wilczych.Atobyłobydlaniegozawiele!
