Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jechały,słuchającradiaiwybierającenergetyczne
przeboje.Humorydopisywałyimprzezcałądrogę.Gdzieś
podwóchipółgodzinyzrobiłysobieprzerwęnakanapki
ikawę,ubawiłysięteżnazewnętrznejsiłowni.
–Zostałynamjeszczedwiegodziny–podsumowała
Marta.
–Czywkońcudowiemsię,dokądjedziemy?
–zapytałaznadziejąAnka.–Możejakaśpodpowiedź?
–Będzierazwysoko,raznisko…–powiedziałaZuza.
–Jedziemywgóry?–zgadywałaAnka.–Nie,
tobybyłozaproste.
–Będziemożnasiętrochęzmoczyć…–dodałaMarta.
–Oki!Oki!Natermywgórach–zgadywaładalej.
–Tobędzie…tobędzieBukovina!!!–krzyknęła
uradowana.
–Aczyktóraśwzięłakostium?–zaśmiałasięAla,
azniąpozostałe.
–Niebędąnampotrzebne–odpowiedziałaMarta.
–Nocowy–zdziwiłasięAnka.–Niewpuszcząnas…
–Blisko,blisko,siostra,alenietrafiłaś–uśmiechnęła
siędoniejZuza.–Jużniedługosiędowiesz,cierpliwości.
–Alejesteście,możejeszczejakaśpodpowiedź?
–Będzietamdużypark–dodałaZuza.–Toostatnia
podpowiedź,zadwiegodzinywszystkobędziejasne.
–Parknarodowy?
Wszystkiesięzaśmiały,słyszącjejpytanie.
–No…patrzącpoliczbieodwiedzających,tomoże
iprawda.–Terazśmiechuwśróddziewczynbyło
