Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Dzieciństwozperspektywyrozwoju
23
Jejwysokośćzależyodpoczuciawsparciaiakceptacjizestronyinnychosób
orazwagi,jakądzieckoprzywiązujedoswoichkompetencji,np.znaczące
osiągnięciaszkolnebędąprzyczyniałysiędopodwyższeniasamooceny,ale
wtedy,gdydzieckouważajezaważnedlasiebie(TurneriHelms,1999).
Kształtowaniesięosobowościwokresiedzieciństwaobejmujerównież
samoregulację-zdolnośćdokierowaniawłasnymzachowaniem.Początkowo
(Schafer,2005,2006)większościązachowańdziecikierująosobydorosłe
poprzezudzielaniewskazówek,karanieinagradzanie.Poleceniadorosłych
potrafiąwykonywaćjużdziecidwuletnie,przyczymchcątorobićsamodzielnie.
Jednakzupływemczasudzieckowcorazwiększymstopniustajesięzdolnedo
regulacjiswojegozachowaniawtakisposób,abymócsprostaćwymaganiom
zewnętrznym,oczekiwaniominnychosób,alerównieżabyrealizowaćwłasne
planyiosiągaćzamierzonecele.Ważnymkrokiemnadrodzedosamore-
gulacjijestpojawieniesięzdolnościdoopieraniasiępokusomiodraczania
gratyfikacji.Pierwszestrategieopieraniasiępokusommożnaobserwowaćjuż
udziecitrzyletnich.
Konsekwencjąrosnącejzdolnościdokierowaniawłasnymzachowaniemjest
doświadczanierzeczywistegowpływunato,cosiędziejewświeciezewnętrznym.
Stądważne,abydzieckomiałookazjępodejmowaćsamodzielnedziałania
iobserwowaćichskutkiwotaczającejrzeczywistości.Szczególnieintensyw-
niepoczuciesprawstwazaczynarozwijaćsięnapoczątkuokresumłodszego
szkolnego.Wkonsekwencjizwiększasięzaufaniedosiebie,swoichmożliwości
oddziaływanianaświatzewnętrznyiinnychludzi(Stefańska-Klar,2000).
1.6.Rozwójspołeczny
Dzieckojestistotąspołeczną.Wjegożyciuinniludziepełniąwyjątkowoważną
rolę.Świadczyotymchociażbyfakt,żejużpoupływiemiesiącaodurodzenia
dzieckoożywiasięwkontakciezdorosłymi,apoupływiekolejnegozaczyna
siędonichuśmiechać(Kielar-TurskaiBiałecka-Pikul,2000).Braktegotypu
zachowań,pojawiającychsięwodpowiedzinapróbynawiązaniazdzieckiem
kontaktu,możeświadczyćozaburzeniachrozwoju,wymagającychinterwencji
specjalisty(Minczakiewicz,2010).
