Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
SŁOWOWSTĘPNE
szerzenieowychzainteresowańozagadnieniazwiązanezliteraturąiteatrem
europejskim.DlamniePaniProfesorstałasięMistrzem,któryswojegoucznia
wprowadzałdoświatawielkiejnaukiiuczył,jakwnimfunkcjonować.I,co
niemniejważne,pozwoliłwewłaściwymmomencienasamodzielnośćnaukową,
cieszącsięjednocześniezmoichsukcesówiprzeżywającmojeporażki.
TowłaśnieosobiePaniProfesorzawdzięczam(wcochcęwierzyć)symbo-
liczprzynależnośćdogrupywychowankówProfesoraŁużnego1zarówno
tychbezpośrednich,jakiProfesoranaukowychwnuków.Ichwkładwpolskie
badanianadliteraturąjestprzecieżogromny.Dlategoteżwielkimzaszczytem
dlaniniejszegotomujestprzyjęciezaproszeniaprzezspadkobiercówProfeso-
raŁużnego1jegoniegdysiejszychdoktorantów1ajednocześniePrzyjaciół
szacownejJubilatkiznkrakowskichczasów”,jakitychwszystkich,dlaktórych
osobaProfesoraijegospuściznabyłaijestważna.Wewspółczesnymświecie,
nierzadkotakbardzozapominającymoideałachhumanizmu,obecnośćMistrzów
jestgwarantemnietylkowysokiegopoziomubadańnaukowych,aleprzede
wszystkimistnieniaetosubadacza,człowiekanauki.Uczymysięprzecieżnie
tylkoztekstów,aleiobserwujączachowanie,relacjemiędzyludzkie.Ucznio-
wie,boonichmowa,zaproszenidoniniejszegotomuniezawszebylizwiązani
relacjąMistrz1uczeńzProfesorMazurek,jednakzaJejuczniówsięuważają.
Twierdząbowiem:czytaliśmytekstyPaniProfesor,korzystaliśmyzJejwiedzy
inarówniznaukowymiwaloramirównieżnaJejprzykładzieuczyliśmysię,jak
byćnaukowcem,jaksięzachować,ijakżyć.Dlategoteżwniniejszymtomie
oboktekstówPrzyjaciółPaniProfesor1koryfeuszypolskiejnaukioliteraturze
rosyjskiejiszczególnieorosyjskiejdramaturgii1znalazłosięrównieżmiejsce
dlatych,którzywtakiczyinnysposóbzaJejuczniówsięuważają.
Mamnadzieję,żePaniProfesordługojeszczebędzieopowiadaćnamoro-
syjskiejdramaturgii,pozwalającczerpaćzeswojejwiedzyidoświadczeń.Bo-
wiemobecnośćMistrzawnaucejestgwarantemjejrozwoju,imamnadzieję,
przedewszystkimjakodoktorantkaPaniProfesor1Jejnnaukowe,dorosłejuż
dziecko”,żeJejzaufaniaizaufanianaszychMistrzówipokładanychnadziei
niezawiodę.
JadwigaGracla