Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
Ostatniąrzeczą,jakąsięodkrywa,układającdzieło,jestto,
conależypomieścićnapoczątku1.
Zamiarnapisaniaonajważniejszejwedukacjifizycznej
sprawie,czyliowychowywaniumłodegopokolenia
docałożyciowejdbałościozdrowe,sprawneiwydolne
ciało,dojrzewałdługo.Wcześniejpowstawałyróżne
publikacjetraktująceouwarunkowaniachzwiązanych
zprocesemwychowaniafizycznego,opowinnościach
nauczycielategoprzedmiotu,wreszcie–oznaczeniu
kulturyfizycznejdlaczłowiekawewspółczesnymświecie.
Byłyudziaływwielukonferencjach,seminariach,
debatach,szkoleniachinaradach,atakżewspółautorstwo
podręcznikówzmetodykiwychowaniafizycznego.
Słowem–zwyczajnadziałalnośćwpisanawnauczycielski
zawód.
Kiedyaktywnośćzawodowadobiegłakresu–myśl
powróciła.Zresztąwracałazawszewtedy,kiedypojawiały
sięnowe,instytucjonalnepomysływskrzeszaniaroli
należnejwychowaniufizycznemu.Gdyokazywałosię,
żekolejnedyrektywyprogramoweiorganizacyjne
traktowałyrzeczpodobnie,bozdominantązorientowaną
naćwiczeniaciała,tylkowniecoinnymzakresie,
zeznikomympedagogicznympodłożem–myślwracała
zezdwojonąsiłą.Ciąglebrakowałoszerszejwypowiedzi,
jakozwieńczeniarozproszonychprzemyśleń,odoniosłości
fizycznegowychowania.Wtedypojawiłysiępytania