Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KsiężniczkaMercyurodziładzieckowdomu,wewłasnej
sypialninapiętrze.TylkoSidoniabyłaprzytymobecna
itoonaodebrałaporód,zgodniezżyczeniem
wychowanki.Poródbyłciężki,aleodbyłsiębez
komplikacji.Dzieckobyłookazemzdrowiaiurody.
Pomatceodziedziczyłodelikatnerysyizłocistewłosy
orazczarownezieloneoczy,stanowiąceznakszczególny
wszystkichczłonkówroduRaintree.
Sidoniastarałasięniemyślećoznamieniu,które
dzieckomiałonaciele.Znaku,októrymwiedziałatylko
onaiMercy.Tenjedenszczegółnależyutrzymać
wtajemnicyprzedcałymświatem,nawetprzedDantem
iGideonem.
EveskradałasięzaplecamiSidonii.Starapiastunka
wstrzymałaoddech,zastanawiającsię,jakiego
topsikusawymyśliładziewczynkadzisiejszegoranka.
Naglewałekdociastawyśliznąłsięjejzrąk,zatańczył
wpowietrzuiwylądowałzhukiemnaśrodkukuchni.
ZokrzykiemudawanegostrachuSidoniaodwróciłasię
iprzycisnęłarękędoserca.
–Naśmierćmnieprzeraziłaś,księżniczko.
–Tomojanowasztuczka–zachichotałaEve.–Mama
mówi,żenazywasięle-wi-ta-cja.Myślę,żebędęwtym
mistrzynią.
–Napewnojesteśwyjątkowoutalentowana,ale
musiszsięnauczyćkontrolowaćsiłyiużywaćich
mądrze.–Sidoniawytarłaręcewkwiecistyfartuch
ipogłaskaładziewczynkępopoliczku.
–Mamateżtakmówi.
–Twojamamajestbardzomądrąkobietą.
–Jestbardzoładna–stwierdziłazdumąEve.–Jateż.
