Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Choćbymprzezresztężyciabyłaprzytobie–zacinasięinabiera
powietrza–itakniespłacędługuwobecciebie.
–Nierozumiem.
–Jakmamcitowyjaśnić?
–Niewiem.
–Wszystkozepsułam.
–Cozepsułaś?
Wiktoriawmilczeniuprzezdłuższąchwilęwpatrujesięwzielone
oczychłopca.Głoswięźniejejwgardle.
–Poprosiłamtatę,żebycięprzywiózł,bomuszęwyjechać.
–Dokąd?
–Muszęwyjechać,aniechciałambezpożegnania,rozumiesz?
–Tak.
–Uciekałam,aterazjużniechcę.
–Uciekałaś?
–Byłomiźleztobą,aterazjestgorzejbezciebie,rozumiesz?
–Tak.
–Wszystkosięzmieniło.
–Alewrócisz?
Wiktoriapowolikiwagłową.Czuje,jakłzyspływająjejdogardła
iodbierajągłos.Wycieraoczypalcami.
–Ludziepopełniająbłędy–dodaje.
–Jakiebłędy?
–Wogólepopełniająróżnebłędy.Takanaszanatura.
–Tyteż?Jateż?
–Tak.Ty,ja,wszyscy.Babciaitatateż.
–Dlaczego?
–Dobrepytanie.Niewiem.
Wychodzązkabiny,myjąręce.WbarzeWiktoriauśmiechasię
doWietnamczykazaladą.Mijająkasybiletoweiwchodzą
