Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Niewiem.
–Acukierki?
–Babcia…
–Niechbędącukierki–mówiWiktoriadosprzedawczyni.–
Różne,nawagę,zawszystko.–Co:„babcia"?–Odwracasię
dochłopca.
–Babciamówi,żeodcukierkówlepszesąjabłka.
–Asąlepsze?
–Nie.
Wracajądopoczekalni.Wiktoriawybieraławkęwkącie,pod
oknem.Spoglądanazegarek.
–Mamytrochęczasu–mówi.Siadaibierzechłopcanakolana.
Obejmujegoramieniemiprzytula.Czuje,żemogłabytakprzesiedzieć
całeżycie.–Wrócę–mówi.–Zaczekasznamnie?
–Tak.
–Będzieszgrzeczny?Będzieszsłuchaćtaty?
–Tak.
–Jakwrócę,wszystkosięzmieni.
–Akiedywrócisz?
–Tegoniewiem.
–Wczoraj?
–Jutro,tak?
–Tak.
–Nie.Niejutro.
–Szybko?
–Niewiem…Nie.
Wiktoriaczujenaprężonerączkichłopcanaswoichplecach,
atakżejegozapach.Tkwiwmocnymobjęciu.Niemożepohamować
łez.
Wyobrażasobie,żepoczekalniaznikaisiedzątakobjęcinadrzeką
