Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
głuszę.–Niewiem,jakmogłaśzamienićrozrywkowąKalifornię
natęnudnądziurę.
–Możetoidziura,aleczasemkażdypotrzebujeodrobiny
wyciszeniazdalaodzgiełkuipędumiasta.Tujestemmilionrazy
szczęśliwszaniżnapołudniu.
–Aleprzeztotwoje„szczęście”muszęterazjechaćdociebiesetki
kilometrów,bywypłakaćcisięwrękaw,boniemacięwpobliżu,gdy
takbardzociępotrzebuję.
–Tojedyne,czegomitubrak:ty,Bianco–wyznałaMadison.
–NotowróćdoLosAngeles!
–AlbotyzamieszkajnaAlasce–odpowiedziałanamoją
zaczepkę.
–Dobrzewiesz,żetonierealne.Program…–zaczęłam,alezaraz
zdałamsobiesprawę,żetobezsensownyargument.
ProgramtojaiAnthony,anasjużniebyło,itozjegowiny.
Zwinytegocholernegopalanta,któryodwaliłmicośtakiego.Potylu
latachzwiązku!
Dupek!Pieprzonyzdradzieckikutas!
–Programmożebyćkręconyitutaj–odpowiedziałaMadison,
wykorzystującfakt,żezamilkłampodwpływemzłychmyśli.
–Sądzisz,żenaAlasceniemamydomówdoremontu?Anade
wszystko,żenieporadziszsobiezjegorealizacjąbezTony’ego?
–Niewiem…–bąknęłamcicho.
–Nochybażartujesz.Doszłaśdowszystkiegociężkąpracą.Jesteś
niekwestionowanągwiazdątelewizji.Najlepsząamerykańską
architektką.Dlaczegosądzisz,żeniedaszsobieradysama?!–Tym
razemtomojarozmówczynipodniosłagłos.
Zacisnęłamboleśniedłonienakierownicy.
–Bozawszewystępowałamwduecie–odpowiedziałamwkońcu.
–Idoskonalewiesz,żeAnthonybyłmotoremtegobiznesu.Jesttwarzą
