Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jakosukces.
–Trzebauprzątnąćstarąsłomęiodchody,podścielić
nową.Dobrze,żeprzedprzyjazdemtutajodwiedziliśmy
lokalnyGS4.Gumiakinatęokolicznośćbędąjakznalazł.
Aiubierzsięciepło.–Tomówiąc,postawiłprzedmoim
nosempuchatenaleśnikipełneseraześmietaną
icukrem.–Jedzmy.
Cóż,wtymmomencieniechciałampytaćaniwiedzieć,
cojeszczebędzie„jakznalazł”…Zajęłamsięjedzeniem.
Mającwpamięcisłowadziadka:„Zawszemiej,dziecko,
suchestopy.Jaksąsuche,człowiekazimnoniezłapie
iniezachoruje”,złapałamnajgrubszewełnianeskarpety,
jakieznalazłamwstosiepudeł;nierozpakowanych
poprzeprowadzce,boimebliniebyło.Niebyłoteż
codłużejzwlekać.Ztąmyśląpodreptałamdostajni.Mąż
jużtamnamnieczekałotoczonyróżnymisprzętami.
–Nototumaszwidły,pozbierasznimisłomę
zwierzchu.Widać,żetuoddawnaniebyłowybierane.
Zbieralitylkozlekkaipodścielalinową,więcpod
tąwierzchniąwarstwąbędzieraczejdośćmocnoubite.
–Zebrałkawałek,przerzuciłnataczkę.Było,jakmówił.
Zachwilęwidłaminiedałosięjużzbierać.–Ważne,
przekładajsobiecojakiśczaswidłyikopaczzjednejręki
nadrugą–inaczejnadrugidzieńbędzieszmiećmocno
przeciążonąjednąstronęciała.Razzagarniasz,trzymając
jewlewejręce,drugapodtrzymuje,razwprawejitak
samodrugapodtrzymuje.Tumaszkopacz,jakjużsięnie
dazbieraćwidłami,będziesznimzahaczaćiciągnąć,itak
pokawałku.Podścielali„żytnianką5”,aonajesttakdługa,
jakwysokieurośnieżyto…tworzywarstwy,o…widzisz,
takjaktutaj.O,tak.
Dobrze,żepokazywałmiwtrakcie.Widły,widłami,ale
tegourządzeniawżyciunaoczyniewidziałam.
