Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
Skutecznośćzapobieganiazaburzeniompsychicznymiichleczenia
bowościtypuborderline(Yeomans,ClarkiniKernberg,2015;Caligoriin.,2019;
Caligor,KernbergiClarkin,2017).Wrelacjizosobąopiekującąsięnimdziecko
tworzyumysłowereprezentacjewłasnejosoby,ludziorazrelacjimiędzysobą
aludźmi.Używającfantazji,dzieckorozszczepiawyobrażenieosobyopiekującej
sięnaoddzielneobrazy-zaspokajającapotrzeby(„dobryobiekt”)lubniedostępna
ifrustrująca(„niedobryobiekt”).Wrelacjiz„dobrymobiektem”dzieckotworzy
pozytywnąreprezentacjęwłasnejosoby„Jadobry”iodczuwapozytywneemocje
winterakcjach,podczasgdywrelacjiz„niedobrymobiektem”przeciwnie,tworzy
negatywnąreprezentacjęsiebie„Janiedobry”iodczuwaprzykreemocjewinterak-
cjach.Wstosunkudo„niedobregoobiektu”dzieckoodczuwazłość,azarazemlęk
przedkarąztegopowoduwpostaciopuszczenia.Gdydzieckorozszczepiwyobraże-
nie„niedobrej”osobyopiekującejsięiwyobrażeniesiebie„Janiedobry”,zmniejsza
swójlękprzedkarą.Celempsychoterapiipsychoanalitycznejjestdoprowadzeniedo
świadomościrozszczepionychwyobrażeńJaiwyobrażeniarelacji.Pacjentpostrzega
psychoterapeutępodobniejakopiekunawdzieciństwie-razjakocałkowicienie-
dobrego,innymrazemjakocałkowiciedobrego.Częściejjednakjakoniedobrego,
ponieważwrelacjiprzeważałyzłedoświadczenia.Gdypostrzegapsychoterapeutę
jakocałkowicieniedobrego-rezygnujezterapii.Psychoterapeutawielokrotnie
interpretujeistnieniewumyślepacjentarozszczepionychwyobrażeń„Janiedobry”
irozszczepionychwyobrażeń„niedobryobiekt”jakorzutowanychzrelacjizopieku-
nemwdzieciństwienarelacjęzpsychoterapeutą,cozapobiegarezygnacjipacjenta
zpsychoterapii.Psychoterapiapsychoanalitycznatrwatuodrokudotrzechlat
zdwomasesjamiwtygodniu.Jejcelemjestzmianastrukturyosobowościpacjenta.
Psychoterapeutajestaktywnyiwykorzystujeprzeciwprzeniesienie.
Wprzypadkuosobowościnarcystycznej-którazgodniezpunktemwidze-
niapsychologiiSelfKohuta(1971)kształtujesięnaskutekdeprywacjidziecię-
cychpotrzebodzwierciedlaniaprzezopiekuna(stymulacjarozwojuJa)iidealizo-
waniaopiekuna(modelrozwojuJa)-wpsychoterapiipsychoanalitycznejtrzeba
zaspokoićwrelacjiterapeutycznejniezaspokojonąprzezopiekunówwdzieciństwie
potrzebęodzwierciedlania,przezokazywaniepacjentowibezwarunkowejakcepta-
cji,ipotrzebęidealizowania-przezodkryciesięterapeutyipozwoleniepacjentowi
naidealizowaniego.Wtedypacjentwytworzyprzeniesienienaterapeutęreakcji
pierwotnieskierowanychdoopiekunaidopierowówczasużytecznajestinterpre-
tacjapokazująca,jakpacjentorganizujesobieżyciewokółdążeniadozaspokojenia
swychnarcystycznychpotrzeb.
Humanistycznymodelrozwojuileczeniazaburzeńpsychicznych.Wpodej-
ściuhumanistycznym(Elliotiin.,2009;DaveiThorne,2016;Francesetti,Gecele
iRoubal,2019)zanajważniejszeuważasiędążeniedotego,abybyćświadomym
irealizowaćwmaksymalnymstopniuswójpotencjał,wykorzystywaćwłaściwości,
któresięposiada.NajbardziejznaczącejesttupodejścieRogersaskoncentrowane
naosobieorazterapiaGestaltPerlsa.Zgodniezpodejściemskoncentrowanymna
osobieprzyczynąproblemówemocjonalnychjestniespójnośćmiędzykoncepcją
siebieprzyjętąodosóbznaczącychwdzieciństwie,naktórejopierasięszacunek
klientadlasiebie,ajegodoświadczeniamiorganizmu.Celempsychoterapiiwtym