Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
drobnymmaczkiemwylądowałapodmoiminogami.
PrzepisnaciastodrożdżoweHeleny.Przypomniałymisię
jejsłowa:przyniosłamci,dziecko,kawałek,botywtej
pracysłodyczyzawieleniemasz.Kawałek...
Pomyślałam,żejeśliniemogęmiećodrazucałości,
tomożezdobędęchoćkawałek,wygospodarujętrochę
czasunacoś,codamisatysfakcjęibędzieodskocznią
odpracy.Ichociażnieznalazłamosoby,któramogłaby
mniezastąpićwfirmie,pojechałamnakursinstruktorski
jogiśmiechu.Nigdynieprzypuszczałam,żeodśmiechu
możnamiećzakwasy.Iżemożnaczućsiętaklekko.
Odkryłam,żeśmiechpomaga.Chcętegodoświadczać
ichcętymodkryciemdzielićsięzinnymi.Dlatego
tujestem.–Donatakątemokaspojrzałanazegar
ścienny.–Ojej,alesięrozgadałam.Dziewczyny,teraz
waszakolej.Powiedzcie,proszę,jakmacienaimięijak
trafiłyścienajogęśmiechu.
–JajestemJanka,aresztęjużwiecie–przestawiłasię
siostrzenicaHeleny.
–MamnaimięElwira–odezwałasiębrunetka.–Moją
pasjąjestrozwójosobisty.Zaliczyłamwarsztaty
asertywności,budowaniapoczuciawłasnejwartości,
odkrywaniaswojegopotencjału,efektywnegostawiania
celów,mandali,tańcówwkręgu,świadomego
oddychania,jogiahstanga,kundalini,aerialjogi,ale
ojodześmiechuwcześniejniesłyszałam.Zobaczyłam
ogłoszenie,postanowiłamspróbować.Ijeszcze
zmobilizowałamSylwię.–Elwirawskazałakoleżankę.
–Takbyło–przyświadczyłaSylwia.–Elwira
stwierdziła,żepoczterdziestcenależyzrobićcoś,czego
siędotejporynierobiłoiobiecałaminaurodzinykarnet
namiesiączajęć.
–Ajaprzyszłam,botunajbliżej–zaczęłablondynka
iwtymmomenciezawibrowałjejtelefon.Drgnęła,
aparatwypadłjejzręki,podniosłago,spojrzała
