Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
Wkażdymjęzykuobokzwiązkówwyrazowychluźnych,awięcnormalnegopołączenialekse-
mów,istniejązwiązkinietypowe,jakośosobliwe,niezwykłe,awięcspecyficznedladanegokodu.
Owezwiązkiniezwykłe,stanowiącenajbardziejcharakterystycznąwarstwęjęzyka,nazywamy
idiomami,aowąspecyficznośćokreślamyjakoidiomatyczność.Takiewłaśnienietypowe
związkiwyrazowezawieraniniejszySłownik1.
PRZEZNACZENIEIOGÓLNACHARAKTERYSTYKASŁOWNIKA
Słownik–stanowiącykontynuacjębadańautoranadfrazeologią2–jestobszernymwyborem
idiomatykiwspółczesnegojęzykafrancuskiego3,awięcjęzykaXXwieku,zeszczególnymuwzględ-
nieniemostatnichdziesięcioleci,amianowicieokresuod1945rokudochwiliobecnej.Pracaza-
wieraokoło10000jednostekfrazeologicznych–idiomów,prawie15000znaczeńiprzeszło20000
przykładówużycia.
Celemopracowaniajestdostarczenieużytkownikowinarzędzia,pozwalającegonalepszepo-
znaniewarstwyidiomatycznejwspółczesnegojęzykafrancuskiego.Słownikpomyślanyjest,zjed-
nejstrony,jakopomocdlastudentówfilologiiromańskiej,nauczycieliilektorówróżnychstopni,
zdrugiejstrony,przeznaczonyjestdlatłumaczyliteraturypięknej,publicystycznejinaukowej
zfrancuskiegonapolski,atakżedladziennikarzy,pracownikówradiaitelewizji,dyplomatów
orazszerokichkręgówuczącychsięjęzykafrancuskiegowstopniuzaawansowanym.Słownikma
służyćrównieżodbiorcyfrancuskiemuifrankofońskiemudlalepszegopoznaniajęzykapolskiego.
Dziękiinformacjommorfosyntaktycznym(walencjairestrykcjeużycia),stylistycznym(poziom
językaizabarwieniestylistyczne)ipragmatycznym,atakże,amożeprzedewszystkim,dzięki
licznymprzykładomfunkcjonowaniawtekście,Słownikjestnietylkosłownikiemznaczeń,ale
równieżsłownikiemużyćprezentowanychzwiązków.Ukazujeontakżeczytelnikowirelacje,wja-
kichpozostajądosiebiezanotowanefrazeologizmy,amianowicieichpowiązaniasynonimiczne,
antonimiczneiderywacyjne,notujerównieżkollokacje,formywariantywneifakultatywne,reje-
strujepolisemię.IdiomystanowiąwięcwSłownikupowiązanązsobąsiatkęsemantyczno-pra-
gmatyczną,copozwalanadostrzeżeniesystemowegocharakterufrazeologii.Dziękiprzyjęciuper-
spektywykonfrontatywnej,pojęcieidiomuznaczniesięrozszerzyło,coumożliwiłozarejestrowanie
nietylkoidiomówwłaściwych,alerównieższerokiejgamyzwiązkówwyrazowych,będącychdla
Polakazjawiskamispecyficznymi,awięcidiomatycznymisensulargo.
si11Informacjenatematpojęciaidiomu,jegocechcharakterystycznychikonfrontatywnegoaspektuproble-
muznajdzieczytelnikwmoichopracowaniach,amianowicie:WstępdoPolsko-francuskiegosłownikafra-
zeologicznego,PWN,Warszawa,1995(s.26);WstępdoWyborupolsko-francuskichfrazeologizmówczasowni-
kowych,Wyd.UJ,Kraków,1984(s.3/4);uwagiwstępnedoartykułuFrazeologiaonomastycznawjęzykufran-
cuskimipolskim,"StudiaRomanicaPosnaniensis",Poznań,1993;Polskieifrancuskiefrazeologizmywujęciu
leksykograficznym,Wyd.UJ,Kraków,1988;KochanB.,ZarębaL.,WstępdoIdiomypolsko-francuskie,PWN,
Warszawa,1999.
si22ZarębaL.,Frazeologicznysłownikfrancusko-polski,WiedzaPowszechna,Warszawa,Iwyd.1969,IIwyd.
1973;ZarębaL.,Polsko-francuskisłownikfrazeologiczny,PWN,Warszawa,Iwyd.1992,IIwyd.1995;Zaręba
L.,Wybórpolsko-francuskichfrazeologizmówczasownikowych,Wyd.UJ,Kraków,1984;ZarębaL.,Polskie
ifrancuskiefrazeologizmywujęciuleksykograficznym,RozprawyhabilitacyjneUJ,Kraków,1988.
si33Natematpojęcia"współczesnyjęzykfrancuski"zob.artykuł:ZarębaL.,Frazeologiawspółczesnegojęzyka
francuskiegoakontekstspołeczny[w:]Zproblemówfrazeologiipolskiejisłowiańskiej,t.VI,InstytutSlawisty-
kiPAN,Warszawa,1994.
IX
