Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
METAFORAJAKOSPOSÓBDZIECIĘCEGOROZUMIENIAŚWIATA
WSTĘP
dojęzykoznawstwakognitywnego.Trzeciiostatnirozdziałczęścipierwszejpracyto
omówieniegłównychzałożeńipodstawowychproblemówkognitywnejteoriimetafory,
którawdalszejczęścipracyzostajeużytawroliteoretycznegoparadygmatuprowa-
dzonychbadań.
DrugaczęśćpracyautorstwaMonikiWiśniewskiej-Kinmacharakterempiryczny.
Naczelnymcelemprzeprowadzonychbadańbyłaanalizadziecięcychpredyspozycji
metaforyzacyjnych,wtymzwłaszczaprocesówrozumienia,rozpoznawaniaikreacjimeta-
for,naprzykładzieprocesukonceptualizacjipojęcia
wspólnoty
.Teoretycznyprzedmiot
badaństanowiłzwłaszczaprocesdekodowaniametafor(ichodbioru-nastawionegona
rozwijanieświadomościpoznawczej),jakrównieżprocesichkodowania(tj.tworzenia
-związanyzmyśleniemwedługwartości).Podjętawbadaniachrekonstrukcjadziecię-
cychwyidealizowanychmodelipoznawczychzmierzaładorozpoznaniakulturowouwa-
runkowanychwzorcówkonceptualizacjidoświadczeniawspólnoty,zawartych
implicite
wmetaforycznychstrukturachjęzykowych.Modeleteokreślają-zazwyczajpozaświa-
domościąmówiącego-sposobyjegomyśleniaidziałania.Rekonstrukcjatychspołeczno-
-kulturowychformsymbolicznychmiałanaceluichdalszezestawienieznaturalnymi
ispontanicznymisposobamimetaforycznejtwórczościdzieci.Wkonsekwencjinaszym
zamierzeniembyłootwarcieprzestrzeniteoretycznejdlapytaniaomożliwośćrozwoju
dziecięcychpredyspozycjimetaforyzacyjnych.Czwartyrozdziałpracymanaceluokre-
śleniezałożeńmetodologicznychpozyskiwaniamateriałubadawczego,wtymzwłaszcza
scharakteryzowaniemetod,technikinarzędzibadawczychorazopracowanieorganizacji
iprzebiegusamegobadania,którezostałoopisanewrozdzialepiątym.Całośćzamyka
aneks,którystanowisyntetycznyspiswykorzystanychwbadaniumetaforwrazzopisem
ichstrukturydomenowej.Procentowywkładobuautorówwpracęjestrówny.Kolejność
autorówjestokreślonaprzezporządekalfabetyczny.
Gdybymożnabyłozamknąćprzesłanietejksiążkiwjednejmyśli,zapewnebrzmiałaby
ona,żeoddziecimożemysięniezwyklewielenauczyć.Formydziecięcegosposobumyśle-
niabowiemniejakolaboratoryjnymśrodowiskiemdlametodkonceptualizacjinaszego
doświadczenia,którewdużymstopniujestodizolowaneodcałegobagażuskonwencjona-
lizowanychkulturowo-symbolicznychformmyślenia,nieświadomiewpływającychnanasz
procesmentalny.Możliwośćprzyjrzeniasięprocesowinaszegomyśleniawwarunkach
in
vitro
,tj.wznacznymograniczeniuoddziaływaniajęzykowegokonwenansu,zcałąpewno-
ściąmożeprzyczynićsiędowyizolowaniapodejmowanegowpracyprzedmiotubadaw-
czegoznieustannejdialektykikultura-natura,którejdojrzałaformajęzykowo-mentalnej
aktywnościzkoniecznościnieustanniepodlega.Ufamy,żetakpostawionyproblembadaw-
czypozwolinauchwycenieumysłuludzkiegowczystszejpostaci,dającnamtymsamym
pełniejszywglądwto,kimwłaściwiejakoludziejesteśmy.