Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Posześciusygnałachtelefonzamilkł,ajaodetchnąłem
zulgą.
Niestetypochwiliznówzabrzmiałcharakterystyczny
sygnałdzwonkaimitującegodźwiękstaregotelefonu.
Michałdobijałsiędomnieuparcie,aja,zrezygnowany,
wkońcuprzesunąłempalcempowyświetlaczu
iodebrałempołączenie.
–Halo–zachrypiałemniepewnie.
–Radek!TuMichał!–Głospodrugiejstronielinii
brzmiałszybko,nerwowo.–Słuchaj,policjabyłaumnie!
ZnaleźlizwłokiSeweryna!Jadąteżdociebie!
Poczułem,żezarazsięprzewrócę.Przedoczami
zobaczyłemciemneplamy.
–Halo!Radek!Jesteśtam,docholery?!–Michał
brzmiałcorazbardziejnatarczywie.
–Taak,jestem...–odpowiedziałemsłabo.
–Słuchajmnieuważnie!Musimyzeznawaćdokładnie
tosamo!Powiedz,żebyliśmynaimprezie,aleSeweryn
odłączyłsięodnasprzedpółnocąipojechałnadrugą
stronęzalewu,żebyspotkaćsięzjakąśnowądupą,OK?
Rozumiesz?Niebyłogoznamiprzezpółnocy!Niewrócił
dorana.
Milczałem.Mójumysłbardzopowoli,jakby
wzwolnionymtempieprzetwarzałteinformacje.
Zastanawiałemsięnadtym,coprzedchwiląusłyszałem
odMichała.Czytosięwogóletrzymałokupy?
–Radek!Kurwa!Słyszałeśmnie?!Rozumiesz?!
Toważne!–Michałprawiekrzyczał.
–Tak,ale...–zacząłemniepewnie.–Przecież
wrzuciliśmygodowodyobokwilli.Tosięnieklei
zhistoryjką,żepojechałnadrugąstronęzalewu...
–Ach!Niepowiedziałemci!–Cmoknąłnerwowo.
