Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kapitalizmnieżyje.Niechżyje
kapitalizm!
WaldenBellowswoimkomentarzu[16]doDoktryny
szokuNaomiKleinzwracałuwagęnaniesłuszność
czasemmilczącego,aczasemwyrażanego,założenia
autorki,żeimpozycjaneoliberalnegoreżimuakumulacji
kapitałuwAmerycePołudniowej,przyużyciu
sterowanychbądźsponsorowanychzWaszyngtonu
zamachówstanu,przerwałaokreswzrostuwynikający
zdewelopmentalistycznejpolitykigospodarczejrządów
jeżeliniecałejAmerykiPołudniowej,toprzynajmniej
jejpołudniowego„rogu”(substytucjaimportu,swego
rodzajuperyferyjnykeynesizm,itd.).Bello,któryakurat
tamwówczaspracowałnadjednymzeswoich
pierwszychprojektównaukowych,zwróciłuwagę,
żefaktywyglądałyjednakniecoinaczej.Model
rozwojowyprzyjętyprzezperyferyjneformacje
politycznewyczerpałsięiwszedłjużwfazęstagnacji.
Całyświatowysystemkapitalistycznywszedłwówczas
wfazędługotrwałegostrukturalnegokryzysu
akumulacji,fazęBcykluKondratiewa[17],kiedy
warunkiumożliwiająceakumulacjęwpoprzednich
trzechdekadachdotarłydoswegokresuitempo
akumulacjizaczęłodramatyczniespadać(stantentrwa
wedługImmanuelaWallersteinadodziś,stanowiąc
najdłuższąfazęBwhistoriikapitalizmu).Mówiąc
słowamiDavidaHarvey’a:„Liberalizmspołecznie
zakorzeniony,któryod1945r.przynosiłkrajom
