Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
częścią,taksięsamopostrzega—społecznych
procesówkomunikacyjnych.Wtychprocesach
komunikacyjnychpragniezadawaćpytanianie
o„Człowiekawogóle”,jakmarudządoznudzenia
młodzipolscyfilmowcy,aoczłowiekażyjącego
wrealnychstosunkachwładzyidominacji,konkretnych
ekonomicznychstosunkachwyzysku,wpułapkach
fałszywejświadomości,itd.Chcetewszystkiestosunki
poddawaćkrytycznejanalizie,oskarżać,
delegitymizować.Kwestionowaćich„naturalność”.
Demaskowaćichhistoryczność,ideologiczność,służenie
czyjejśdominacji,czyjemuśinteresowi.Atopoto,
byjezmieniać.WAmeryceŁacińskiejkinochcesię
komunikowaćzeswojąrzeczywistościąspołeczną,
bochcejązmieniać,zmieniaćnalepsze.WAmeryce
Łacińskiejkinomaambicjekrytyczneiemancypacyjne,
ambicje,którychniezdołałypogrzebaćdekady
bezwzględnejprzemocyfaszystowskichdyktatur.
WAmeryceŁacińskiej,wprzeciwieństwiedoPolski,
filmowcynieuznaliperyferyjnegopołożenia(oraz
funkcjiwglobalnympodzialepracyirozkładziesił
ekonomicznejipolitycznejdominacjinaskalę
światową)swojejczęściświatajakowymówki
ipretekstudoprowincjonalnościiprowincjonalizacji
swojejwłasnejkulturalnejprodukcji,doakceptacji
wąskiego,partykularnegopolawidzenia,dorezygnacji
znajwyższychstawekuniwersalizmuicentralnych
kwestiiwspółczesności,dobudowywspólnotopartych
naresentymencie,doprowincjonalnegoprymusostwa
w„doganianiu”„lepszej”częściświata,ani
dozamykaniasięwenklawacheskapistycznego
