Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JanaApostoła.Oboktegoproblemuistniałojeszcze
niebezpieczeństwoinfiltracjiŻydów,którzyswojąPaschę
obchodzili14Nisan.TenproblemobchodzeniaPaschybył
jużoddawnadyskutowany,alewobecniemożności
znalezieniajakiegokolwiekrozwiązaniapapieżWiktor
zwróciłsiędowszystkichKościołóworozpatrzenietej
sprawyisamzwołałsynoddoRzymu.Takwięcokoło190
rokuprzechodziprzezWschódchrześcijańskifala
synodów:wEfezie,Poncie,Palestynie,nawetwOsroene
nadTygrysem.Całeówczesnechrześcijaństwoprzyjęło
tensposóbrozpatrzeniasprawy,któryzaproponował
Rzym,icowięcej,wszystkiesynodywysyłajądoRzymu
swedecyzje,któreniestetyzaginęły.Dlanasniejest
ważne,żesprawataniezostałaostateczniezałatwiona
izostaniepodjętaznowuprzezSobórNicejski,interesuje
nasnatomiastsposóbsynodalnegorozwiązaniaważnego
problemu,przyjętyprzezKościołyWschoduiZachodu
orazpapieżaWiktora,inicjatoratejkonsultacji.Zwraca
teżuwagęfaktkomunikowaniadecyzjiRzymowi.
WiekIIIjestwiekiemsynodów.Zazjawiskojużnormalne
uważajeAfrykańczykTertulian(przełomII/IIIw.);
nanich–jaktwierdzi–
altioraquaequeincommune
tractantur
(ważniejszesprawyrozważasięwspólnie)4.Pół
wiekupóźniejFirmilianzKapadocjipiszedośw.Cypriana
(†258),iżuważasięzakonieczne,że
coroczniejakostarsiiprzełożenisięzbieramy,abyzarządzić,
conaszejtroscejestpowierzone5.
Służąonedorozpatrywaniaproblemówzarówno
doktrynalnych,jakidyscyplinarnych.ZrodzonewIIwieku
poczuciewspólnotyróżnychośrodkówwrozwiązywaniu
