Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rzymu,AleksandriiorazAntiochii,atakże,zewzględu
najejhistorycznąrolę,Jerozolimy.
WNiceipodjętorównieżproblemkapłaństwa.Niewolno
goudzielaćeunuchomaniupadłym,tojesttym,którzy
zaparlisięchrześcijaństwawczasieprześladowań(łac.
lapsi
).Zalecasię,byduchowniniemieszkalirazem
zniewiastamiwjednymdomu,chybażenależąone
donajbliższejrodziny.Zakazanorównieżduchownym
uprawiaćlichwę.
Wielesynodówzwracałouwagęnasprawępokuty.
SobórNicejskinakazujenieodmawianiepojednania
umierającym,anastępnieustalaróżnorodneformy
pokuty,raczejłagodnejaknaówczesneczasy
iwstosunkudopostanowieńinnychsynodów,jak
naprzykładtegowElwirze,choćnamwydająsięone
bardzociężkie.
WkońcusprawapowrotudoKościołaheretykówczy
schizmatyków.Zasadniczodzieląsięoninadwiegrupy:
tych,którzyważnieotrzymalichrzest(np.nowacjanieczy
egipscymelicjanie)–imnależytylkonałożyćręce
nagłowęnaznakpokuty,oraztych,którzyotrzymali
gonieważniezewzględunabłędytrynitarne(np.
zwolennicyPawłazSamosaty)–cimająotrzymać
gonanowo.
Czytająckanonynicejskie,inietylkotegosoboru,ale
takżeiinnychsoborówisynodów,poznajemyżycie
Kościołaijegoproblemy.WwypadkuNiceiwidzimy,jak
OjcowieSoborowipragnąnadaćKościołowiporządne
podstawyprawneuproguepokiwolności.
