Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JózefaBałachowicz
dydaktyczno-wychowawczeceleszkoły-zarównoetapowe,jakfinalne(Schulz,
1992,s.61).
nStandardowyprodukt”jestzatemnieodłącznymiwpewnymsensienieuchron-
nymaspektemfunkcjonowaniasystemu,azdaniemSchulzaniejesttojakaśforma
patologiipedagogicznej,leczcałkiemnormalnyiprawidłowystanrzeczy,bostan-
dardowychproduktówpotrzebujespołeczeństwo,bymogłosprawniefunkcjono-
waćirozwijaćsię.JakzaznaczaBarbaraSmolińska-Teiss(2014,s.82),wpeere-
lowskiejteoriiwychowaniarzadkopojawiałosięokreśleniendziecko”
,nuczeń”
,
abudowaneceleiideałymiałycharakterogólny.Egalitarnaszkołabyłanastawiona
nawytwarzaniestandardowegoproduktu,standardowejosobowościucznia.
Podobnieproblematykęroliuczniaujmowanowpedagogicewczesnoszkolnej.
Nawetpobieżnaanalizakierowanychdonauczycielipublikacjizlat70.,80.i90.XX
wiekuzzakresuteoriiipraktykiedukacjiwczesnoszkolnejpokazuje,żewiązanezrolą
uczniawzoryosoboweodnosiłysiędowychowaniaczłowiekapracy,awzorowy
uczeńbyłnosicielemcechwyrażającychpoziomzaangażowaniawrealizacjęzadań
uczniowskich,wytrwałościiaspiracji(Bałachowicz,2015,s.116-118).Wyrabianie
świadomejdyscyplinydzieckawrealizacjiroliuczniaispołecznympostępowaniu
należałodopodstawowychzadańwychowawczychnauczyciela(Wróbel,1974,s.19).
Pojęciendyscypliny”wiązanozestosunkiemczłowiekadopoleceńizarządzeńwyda-
wanychprzezzwierzchników,donormiprzepisówregulującychżyciespołeczne,
awedukacjipoczątkowejzaleceniatedotyczyłydyscyplinywdziałaniuosobistym,
umiejętnościwykonywaniapracydokońca,aszczególniepracynalekcji.Cho-
dziłootakiezachowanieuczniów,któreumożliwiaiułatwianauczycielowisprawne
przeprowadzenielekcji.Uważano,żeładnalekcji,sprawna,dobraorganizacja-to
pierwszywarunekutrzymaniadyscypliny,tworzenianawykówiprzyzwyczajeń-jak
ciszanalekcji,układanieprzyborów,wykonywaniepoleceń.Opróczkształtowania
posłuszeństwawobecnormpłynącychzzewnątrzzakładanorozwójsamokontroli
istopniowezwiększanieudziałuświadomościdzieciwprzestrzeganiuzasadzwią-
zanychzuczeniemsię-zespołowymiindywidualnym.Chodziłookulturępracy
uczniówwszkole,owdrożeniedowymagańwspólnejnauki,planowejisystematycz-
nej,cojestpodstawąwdrożeniandopracyplanowej,oszczędnej,racjonalnej,opartej
na«zasadachdobrejroboty»,(ś)abyjużnatymszczebluuczniowieuświadamiali
sobie«cenękażdejminuty»”(Wróbel,1974,s.16).
Mimożezaleceniatebyłykierowanedonauczycieliprawie50lattemu,można
zauważyć,żewieleniestraciłynaaktualności,ainstrukcyjnametodykapracy
nadalskrywaprzymuspoznawczyiemocjonalny.Wdokumentachoświatowych
inauczycielskichnarracjachnprzepisy”roliuczniasąkatalogiemwytycznych,
mającychzapewnićmu
(ś)odpowiedniefunkcjonowaniewzhierarchizowanymsystemieszkolnym.(ś).
Normatywnyzbiórdyrektywdajesięopisaćzapomocątrzechelementów:1)przepisu
16
