Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Poproszędwiewódkizbożowe,adlapanicuracao.
–Będzieszmusiałznówsięprzyzwyczaić,mydear.–Przewróciła
oczaminiczymporcelanowalalka,nonszalanckozawiesiwszysmukłe
nagieramięnaoparciukrzesła.
–Mogę,aleniemuszę–obruszyłsię,wyciągającpaczkę
Gabinetowych.
–Don’tbesilly,Adi–powiedziałałagodnie,zaciągającsię
papierosem.–Chciałamcięzobaczyć.Pozatymmamdlaciebiepewną
propozycję.
–Topocobyłtencaływstęp?
–Raczejgrawstępna.InSilesia,chybawiecie,cotograwstępna?
–uśmiechnęłasięzalotnie.
–Żadnakobietanieuwodziłamniejeszczewtakisposób
–mruknąłizapaliłpapierosa,prezentującobrączkęnapalcuprawej
dłoni.
–Don’tworry–machnęłaniedbaleręką.–Zupełniemitonie
przeszkadza–dodała,spoglądającnadłońAdolfa.–Przecieżnie
zamierzamwychodzićzamąż.Jeszczeniepostradałamzmysłów,żeby
jakiemukolwiekmężczyźniegotować,sprzątaćipraćbrudnąbieliznę.
–Niemaciesłużby?Mówiłaś,żepochodziszzbogategodomu
–zdziwiłsięJendrysek.
–Ofcourse,żemamy,aletylkowdomurodziców.Zpensji
w“gazetce”,jaknazwałeś“DailyTelegraph”,niestaćmnie
naopłaceniesłużącej.
–Ajeślisięprawdziwiezakochasz?–zapytał,samniewiedząc
czemu.
–Zapewniamcię,mydear,żenapewnoniewyjdęzamąż
zmiłości–spojrzałamuprostowoczybarwydobrzeuwarzonego
portera.–Takiezwiązkinajczęściejkończąsiękatastrofą.
–Ciekawateoria–skwitował.–Chybajednakniesądzisz,
