Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWA
Jakożeprzedmowajestjedynymmiejscem,gdzie
pisarzmożestosownieobjaśnićcellubprzeprosić
zaniedociągnięcia,odważęsięskorzystaćztego
przywileju,byoznajmićcoś,comożesięprzydaćmoim
czytelnikom.
Ponieważpowydaniupierwszejczęści
Staroświeckiej
dziewczyny
,napisanejwroku1869[1],zostałam
zasypanabłagalnymiliścikamizprośbamiociągdalszy,
którymniemożnabyłoodmówić,musiałamodważnie
poprowadzićmojąbohaterkęjakieśsześć,siedemlat
wprzyszłość.Rodzinnycharaktertejopowieścisprawia,
żetenzuchwałykrokstałsięmożliwy,zaśżywa
wyobraźniamoichmłodychczytelniczeknadrobi
wszystkiebrakiiprzymknieokonarozbieżności.
Ufam,żetowyjaśnienieuwolnitepoukładaneumysły,
któreniemogąpojąćtakiegoliterackiegobezprawia,
odoszołomienia,jakiegomusiałydoznać,gdytaki
eksperymentzostałwypróbowanywpoprzedniejksiążce.
Staroświeckadziewczyna
niemabyćideałem,lecz
jedyniemożliwymudoskonaleniempostaci
Dziewczęcia
zepoki
,którazdajesięrozpaczliwienieświadomalub
wstydzisięstosowaćdostarychdobrychobyczajów,
czyniącychkobietęprawdziwiepięknąiszanowaną,
adom–zajejpośrednictwem–tym,czymbyćpowinien:
szczęśliwymmiejscem,gdzierodziceidzieci,bracia
isiostryucząsiękochać,poznawaćsięnawzajem
ipomagaćsobie.
JeślihistoriadziewczęcychprzeżyćPollypodsunie
komuśwskazówkęlubdostarczymunauki,będęczuła,
żepomimowieluprzeszkódniezaniedbałamcałkowicie
moichobowiązkówwobecmałychmężczyznikobiet,dla