Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
imzwrócićuwagę.Grażynapatrzyłananichzrozbawieniem,sama
miałaochotęsięnapić.
–Look,mom,itlookslikeamap.Whatcountryisit?–Julekprzy-
lepiłnosdookienka,blokującdostępoliverowi,któryniemógłsię
docisnąć,żebyteżpopatrzećwdół.
–ChybalecimynadNiemcami–powiedziała.–Przesiądźciesię,
oliteżchcecośzobaczyć.Niedługolądujemy.
–Grandpaiswaitingforus,isn’the?–Julekchciałzyskaćna
czasie.
–Jakgoznam,tooddawnajestnalotnisku.Nielubisięspóźniać.
Nojuż,przesiadka.
–Ithink,weareinPolandnow–powiedziałoliver,kiedyznalazł
sięprzysamymoknie–because…
–WhydidyouleavePoland,mom?–przerwałmuJulek.
–Well,youknow…Alemówimypopolsku,umawialiśmysię,
tak?
Częstozadawalitrudnepytania,szczególnieJuliusz.Młodszy
odwalataoliverbyłdzieckiemwrażliwymiskoncentrowanym
znaczniemocniejnasobieniżnaświecie.Pytałwtedy,gdyniemógł
sobieporadzićzwłasnymiprzeżyciami,arzeczywistośćzewnętrz-
nątraktowałjakdaną,oczywistą.DlaJulkakryłaonawieletajem-
nic,którechciałbyrozwikłać.Nicniebyłoewidentne,apytania
pojawiałysięnakażdymkroku.
Dlaczegowyjechała?Jakmatodzieciomwytłumaczyć?Trudno
patrzećnaojcanieudacznika.Powieimto?Dopókiżyłamama,
domtętniłżyciem.Nieznałciszy,tejnieznośnejmartwoty,która
ogarnęłamieszkaniepojejśmierci.Wtedyojciecsiępogubił.od-
szedłzuniwersytetu,żebyzmienićśrodowisko.Taktwierdził.Co-
dzienniewysiadywałnacmentarzu.Wniejszukałoparcia,aona
niewidziałasięwtakiejroli.Miaładość.
–Wiesz,dużoludziwtedywyjeżdżało–tłumaczyłaJulkowi.–
Byłabieda,chcieliśmylepiejżyć.WAngliiłatwiejdostaćdobrą
pracę.Mówiłamwam,żeprzedzałożeniemfirmypracowałam
wbiurzenieruchomości.
–Whatisit?–spytałoliver.
19
