Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
raprzeprowadziłazBentivengąkilkarozmów,wktórych
twierdziłon,międzyinnymi,żenienależywogólemieć
wyrzutówsumienia,bogrzechnieistnieje,skorowszyst-
ko,cosiędzieje,dziejesięzwolidobregoBoga.Głosiłrów-
nież,żeduszamożeutracićnastałezdolnośćpragnienia
iodczuwaćnieustannyspokójwewnętrzny.
Najwcześniejszeinformacjeoherezjiwolnegodu-
chapojawiająsięwlatachsiedemdziesiątychXIIIwieku,
wprzypisywanymśw.AlbertowiWielkiemudokumencie,
zatytułowanymCompilatiodenovospiritu(„Zbiórdotyczą-
cynowegoducha”),zawierającymopisbłędówszerzących
sięwszwabskimRies,wokolicachmiastaNördlingen.
PodkoniecXIIIinapoczątkuXIVwiekuwkilkumiej-
scachEuropy,odNiderlandówiFrancjiprzezŚląskpo
Italię,pojawiasięmistycznaherezja,głosząca,żeczłowiek
możeosiągnąćtrwałąjednośćzBogiem,którasprawia,że
niepotrzebujejużmodlitwy,sakramentówiPismaŚwię-
tego,odczuwanieustannyduchowyspokójorazmoże
robić,cotylkozechce,gdyżniejestjużwstaniezgrze-
szyć.Teideewiązałysięzespecyfcznymrozumieniem
słówśw.Pawła:„gdziejestDuchPański–tamwolność”
dobniejakwiększośćgorliwychipobożnychludzijegoczasów,doreali-
zacjivitaapostolica–ideałuubóstwaicałkowitegooddaniaBogu,który
jednakżeskierowanybyłrównieżprzeciwzamożnościidemoralizacji
kleru.Pojegośmierciw1300rokuprzywództwoprzejąłDulcynzNowa-
ry,asamruchprzerodziłsięwswegorodzaju„bojówki”,któretoczyły
walkęzuprzywilejowanymiwarstwamiduchowieństwaiświeckichpa-
nów.HerezjaDulcynaniebezpieczniekojarzyłasięzideamispirytuałów
franciszkańskich,ponieważobokideałuubóstwazawierałaodwołanie
dozbliżającychsięczasówostatecznychorazkrytykędegeneracjimo-
ralnejhierarchiikościelnej.ZarównoOliger,jakGuarnieriuznajątezę
AniołaClarenozaprawdopodobną(Oliger1943:69-72;Guarnieri1965:
404).Bentivengaprzypuszczalnieopuściłruch„apostołów”podkoniec
XIIIlubnapoczątkuXIVwiekuizostałfranciszkaninem.W1304-1305
rokuspotykagoAlvarusPelagius(AlvaroPelayo),franciszkańskiau-
torpochodzącyzGalicji,którybyłwówczasnowicjuszem.Zjegorela-
cjiwynika,żeBentivengabyłjużminorytąitobardzocenionymprzez
współbraci,uznawanymwręczzaświętegoinazywanym„apostołem”
(Deplanctuecclesiae,2.52;Oliger1943:132).
19
