Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wszystkimdladobrasamejreligii.Tymsamymniemożna
twierdzić,żeniktniemożebyćmoralnybezdeklaracji
wiary.Niemożnazredukowaćuczuciareligijnego
donaszegopostępowaniawobecinnychludzi,ponieważ
doprowadziłobytodojegozubożeniaiuprzedmiotowienia.
Zadaniempersonalistycznejreligiijestpielęgnacja
„tajemnicyosoby”,nie„metodologianawracania”.Filozof
afirmującychrześcijańskipersonalizmjednocześnie
zauważył,żereligiajestpomocnawustalaniu
podstawowychzasadetycznych.Takjakreligianiemoże
sięrozwijaćbezkultury(staniesięirracjonalna),takkultura
bezreligiistaniesiępusta.„Religia,któraniezapomina
oosobie,możewspieraćkulturęichronićjąprzedstaniem
siętotalitarną,możnawięcpowiedzieć,żetakrozumiana
religiaumacniawartościliberalne”[76].
Antynomięprawica–lewicaKurońwywodziłnie
zprogramówpolitycznych,alezpostawżyciowych
(zawartychwtraktatachmoralnych,publicystyce,
literaturzepięknej),„duchowości”zdeterminowanejprzez
kulturę.Kulturazawierawzorypostępowania,ajej
duchowywymiarmusibyćponadczasowy
itranscendentny,większyniżjednostkoweżycieczłowieka.
Powinienudzielaćodpowiedzinapytanie,jakipocożyć.
Źródełkulturypolitykupatrujewwięziiwspółpracy
społecznej,któraodbywasięwprawicowychilewicowych
ruchachspołecznych,formujących„duchowości”swoich
członków.Określająonetakżecośszerszegoniż
„duchowość”–etosideowy,któryzaMariąOssowską
Kurońrozumiałjakostylżyciaspołeczności,przyznający
prymatokreślonejhierarchiiwartości,formułowanej
bezpośredniolubdającejsięodczytaćzzachowańludzkich.
Dlaprawicy,ukształtowanejwedługXIX-wiecznegowzoru
katolicko-narodowego,
sacrum
stanowiabsolutyzowanie
narodu,„Bogaiojczyzny”–źródławszelkiegosensu
wewszystkichsferachżycia.Rodowódmyśllewicowejjest
laicki,jednakukształtowałasięonatakże,copodkreśla
Kuroń,wramachkulturychrześcijańskiej,dlategojej
sacrum–
wezwaniedoofiaryipoświecenia,
machrześcijańskicharakter.Człowiekaprawicycechuje
pewnośćistałykanonwartości,wiarawBoga.Rodzi
