Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iwłaśnieztegopowodugozajęły–mieszkaływnim
wspólnie.Nawprostokienznajdowałysiędrzwi,grube
isolidne,pomalowanebiałąfarbą,orazdrewnianaszafa,
równietrwała,choćwzupełnieinnymkolorze–zrobiono
jązorzechaichoćpamiętałalepszeczasy,wciążbardzo
dobrzesiętrzymała,główniedziękitacie,który
jąnaprawiłipokryłnowąwarstwąfarbyolejnej.Wpokoju
znajdowałysiętrzywąskiełóżkaustawionebokiem
dookien,naparapeciestałykwiatywdoniczkach,
apokątach–stosyksiążek,zeszytówirysunków
zrobionychołówkiem,kilkaznichwisiałorównież
naścianach.
Łatwobyłosiędomyślić,dokogonależałpokój.
Gingerleżałanaplecach,zdłońmipodgłową,
iwpatrywałasięwsufit.Dokładnienadichgłowamibył
strychpełenstarychgratów.Gdytylkosięskupiała,
niemalsłyszała,jakcałydomoddycha.Dudnienie
wrurach,jęczenieścian.Stukanie.
Dziewczynazacisnęłaoczy,głębokooddychając.Lekki
podmuchwpadałdopomieszczeniaprzezszerokootwarte
okno,niosączesobąsłodki,lekkomdławyzapach.Ginger
byłacałkiemodkryta,alemimotosiępociła.
Naprawdęchciała,abywreszciespadłdeszcz.
Nastrychuwciążstukało,aGingerniemogłapozbyć
sięwrażenia,żetaknaprawdęsłyszykroki–całydom
wydawałdźwięki,leczzwyklepotrafiłajeodsiebie
odróżnić.
Ktośwędrowałpostrychu.
Wstałaispuściłastopynadrewnianąpodłogę.
Przełknęłaślinę,apotemcichutko,abynieobudzićsióstr,
ruszyłanakorytarz.Pochyładrabinkaprowadzącanagórę
znajdowałasięzaledwiekilkakrokówdalej–Ginger
