Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I.1.Dziedzictwokulturowe
Dziedzictwokulturowejestpojęciemkluczowymzpunktuwidzeniaroz-
ważańzawartychwniniejszejmonografii.Kanwąwszystkichszlakówkul-
turowych(określanychniekiedymianemszlakówdziedzictwakulturowe-
go)jesthistorycznydorobekspołeczności(materialnyiniematerialny),
począwszyodmałychwspólnotlokalnych,przezgrupyetniczne,narodo-
we,askończywszynadorobkuogólnoeuropejskim(światowym).Wielo-
wymiarowośćiwieloaspektowośćtegoterminuzmuszadoposzukiwania
nowychnarzędziopisuibadania,ajednymzdowodówszybkozachodzą-
cychzmianwtymwzględziemożebyćfaktwykształceniasięwjęzykuan-
gielskimnowego(praktycznienieprzekładalnegonajęzykpolski)terminu:
heritology,będącegookreśleniem„dyscypliny,któraintegrujetakróżne
dziedzinywiedzy,jaknaukihumanistycznezjednejstrony,zdrugiejzaś
ekonomiaiteoriazarządzania,prawoiplanowanieprzestrzenne[...]”1.
Zapoczątekusystematyzowanegozainteresowaniadziedzictwemuważa
sięprzyjętąwParyżuwlistopadzie1972rokuprzezKonferencjęGeneralną
UNESCO(ang.UnitedNationsEducational,ScientificandCulturalOrga-
nization,pol.OrganizacjaNarodówZjednoczonychdosprawOświaty,Na-
ukiiKultury)Konwencjęwsprawieochronyświatowegodziedzictwakultu-
rowegoimaterialnego.Okazałasięonaniezwykleskutecznymnarzędziem,
gdyżwlatachnastępnychratyfikowałojąponad180państw.Ciąglezmie-
niającesięuwarunkowaniazewnętrzne,jakrównieżrosnącaświadomość
znaczeniadziedzictwawwymiarzeogólnoludzkim,atakżenieustanniepo-
większającejsięzawartościtegozasobu–wszystkotobyłopowodemprzy-
jęciaprzezUNESCOkolejnychważkichdokumentów.Donajważniejszych
wypadazaliczyć:UniversalDeclarationonCulturalDiversity(2001),New
DefinitionofHeritageLandscape(2002),ConventionfortheSafeguarding
ofIntangibleCulturalHeritage(2003).Szczególnieinteresującyjestostatni
spośródwymienionychdokumentów.Tokonwencjaobejmującaochro-
1J.Purchla,Wstępdo:M.Murzyn,J.Purchla[red.],DziedzictwokulturowewXXIwie-
ku.Szanseiwyzwania,MiędzynarodoweCentrumKultury,Kraków2007,s.11.
