Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PoprzywitaniusięzcałąrodzinąAmeliastanęłazboku,
byporozmawiaćzDawidem.Jakojedynizachowalidobryhumor.
–Comyśliszotymwszystkim?–zapytała,poprawiającczapkę.
Wahałasię,czyjązabrać,niewyglądałonato,żebywnajbliższym
czasiezaatakowałazima,wygrałajednakprzezorność.
–Szczerze?Samniewiem,alemojamamauważa,żebabce
zaczynatrochęodbijać.
–Nibydlaczego?Bopostanowiła,żebędziemymiećświętajak
wteledyskuWham?!–Ameliajakbywbrewsobiestanęławobronie
babki,chociażsamaniebyłapewna,czybabciawie,corobi.Nie
rozmawiałazniąpootrzymaniulistu.Miaławielepytań,ale
postanowiłazostawićjedoczasu,gdybędziemogłajezadać
osobiście.
–Wteledysku,mówisz?Nocóż,jedziemynajakieśzadupie,jest
osiemstopninaplusie,nieczekająnanasśnieżne,bajkowekrajobrazy,
niespodziewajsięcudów.Raczejbłotapopachy.–Dawidpostukał
butamiokrawężnik,jakbyjużzdążyłsiępobrudzić.Ameliamusiała
przyznać,żeobuwiemaodpowiednienakażdewarunki.Solidne,
zakostkę,alenapewnoniedośćeleganckienapasterkę.Onazato,
chociażspakowałakilkaubrańturystycznych,terazmiałanasobie
sztruksowąspódnicęigruberajstopy.Mimowątpliwościwybrała
zgrabnekozaczki.Dotegostylowypłaszczykiogromnyszalik
pasującydoczapki.Toniebyłstrójdolasu,chociażczułasięwnim
świetnie.
–Czyliwieszcośnatentemat?Widziałeśtendomek?
–Nie.Istądmojeobawy.Domekwlesieprzytejpogodzie–dla
mnieniebrzmitozbytatrakcyjnie.Itaksiędziwię,żemamaiciotki
sięnatozgodziły.
–Nocóż,chybawszyscysięspodziewali,żenawigiliibędziemy
ubabkiLucyny,niktnicnieprzygotował.Trochęniemiaływyjścia,
