Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dawnychlebodawca,choćtakbardzogoprzypominał.
Widzącjejzdumienie,mężczyznazreflektowałsię.
Uchyliłkapelusza,odsłaniającłysiejąceczoło,iskłoniłsię
nisko.
–MarcinMuszyna.MarcinMuszyna,dousług
–przedstawiłsię,rozpraszającostateczniewszystkiejej
obawy.Potemwskazałponadgłowamirajcówmiejskich,
którzyszliterazzwieńcemwśladzapowstańcami.
–Mojamatka,otam,prosi,żebypanienkaraczyładonas
dołączyć.Bardzoprosi!
Józianadalniemogłaopanowaćzdumienia.Niktsię
dotąddoniejtakniezwracał!Spojrzaławewskazanym
kierunkuirzeczywiścieujrzałakucharcięmachającą
doniejenergicznieztłumu.Odpowiedziałatymsamym,
poczymwykorzystująckrótkąprzerwęmiędzy
delegacjami,przemknęłanadrugąstronętużprzed
czołemzbliżającejsięreprezentacjikrakowskichŻydów.
PoczciwaMagdalenaniewyglądaładobrze.Zpowodu
nadmiernejtuszyzawszemiałakłopotyzporuszaniem
się,puchłyjejnogiiszybkodostawałazadyszki.Teraz
wspierałasięnakuli,azrobieniekażdegokroku
wywoływałouniejgrymasbólu.
–Abocośmiwkrzyżwlazłoiniechcewyleźć
–odpowiedziałanapytanieJózi.–Smarujęgęsimsadłem
iprzykładamskórkęzkota.Jeszczekilkadniiminie.
Mimocierpienianiezamierzałastracićulicznego
widowiska,naktórejejsynprzyjechałspecjalnie
zKrzeszowic.WzięławychodneuSobkiewiczów,
zpomocąMarcinajakośzeszłaposchodachidobrnęła
ażpodBarbakan.Zchwilągdyostatnistrażakzniknął
wczeluściachBramyFloriańskiej,atłumgapiów
pospieszyłwśladzamundurami,pojawiłsięprzynichsyn
Magdaleny.
