Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
13
naogółnainstynktowniepostrzeganychprzesłankach,któremogąmiećjednak
oparciewkonkretnychcechachmuzycznychitanecznych,urastającychczasami
dorangipowszechnieprzyjmowanychsymboli.Momentichuświadomienianie
jestprzypadkowy,leczraczejmacharakterznaczącydlacałejspołecznościipo-
szczególnychjejwyznaczników,asamkonstruktspełniafunkcjęswoistegokoła
zamachowegożyciaspołecznego.
Przytymdodaćnależy,żefunkcjanwyrażaniaiprzekazywaniatreścikulturo-
wychpoprzezwykonawstwotradycyjnych,historycznychformtańca”jestwymie-
nianaprzezRoderykaLangewśródfunkcjioistotnymznaczeniu.Szczegółowo
taniecmożebyć:
-nśrodkiemmanifestowaniauczućpatriotycznych,szczególniewokresachkonflik-
tówigdyzaistniejepotrzebaintegracjinarodowej;
-środkiemumacniającympoczucietożsamościnarodowej,szczególniewprzypad-
kuemigrantów,grupmniejszościowychiuchodźcównaobczyźnie;
-środkiemintegracjikulturowej,szczególniegdyważnejestzespoleniespołeczno-
ściokulturowomieszanymcharakterze;
-środkiempromującymukulturalnienieśrodowiskapoprzezbezpośredniudział
wakcjitańczenialubprzezoglądaniewidowisktanecznych;natymetapiedocho-
dzimydomożliwościdoświadczaniatańcajakoeksponowanegodziełasztuki”14.
Takieteżfunkcjespełniająwspółcześniepolskietańcenarodowe.Wpowszech-
nymrozumieniujesttokomplekspięciutańców(polonez,mazur,krakowiak,
oberekikujawiak),wykonywanychczęstojedyniemuzyczniewoderwaniuod
warstwyruchowej.Pochodzenieposzczególnychtańcównajczęściejwywodzi
sięzkulturychłopskiej,przyjmując,iżwtokudługotrwałegoprocesutańcete
zostałyzaadaptowaneprzezwyższewarstwyspołeczne(szlachtę,mieszczaństwo),
bywzmienionejformiemuzycznejichoreotechnicznejuzyskaćrangęemblematu
narodowegocharakteruikwintesencjipolskiejkulturytanecznej.Wtakimujęciu
całagrupatańcównabieracharakterukanonukulturowego15,zktóregozdawano
sobiewogólnymzarysiesprawęconajmniejodpierwszejpołowyXVIIIwieku,
okresuszczególnieintensywnychrelacjizinnymikulturami(saksońską,francu-
ską),ajegoszczególnarolaprzypadanaokreszaborów.
14
R.Lange,Taniecasztukaruchu,[w:]D.Kubinowski(red.),Taniecwewspółczesnejkulturze
iedukacji,Lublin1998,s.22.
15
określeniankanon”wobecpolskichtańcównarodowychporazpierwszyużyłLudwikBie-
lawskiw1999roku(L.Bielawski,Tradycjeludowewkulturzemuzycznej,Warszawa1999,s.71)ijest
wielceprawdopodobnym,iżuczyniłtownawiązaniudopowszechniedyskutowanegowwarunkach
zmienionejsytuacjispołeczno-politycznejzagadnieniakanonukultury,jegozasadności,zakresu
ifunkcji.Charaktertejdyskusjinajlepiejoddajenr470nZnaku”z1994roku.
