Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
17
7.Należyrozważyć,wjakisposóbterroryściiichsponsorzymyśląomiędzynaro-
dowychkonsekwencjachswychdziałańorazjakdecydencipolitycznimyśląokonsekwen-
cjachswychprzeciwdziałań(oposzczególnychaspektachpolitykiantyterrorystycznej).
8.Należyprowadzićbadaniawzakresiewyizolowaniaczynnikówsprawiających,że
radykalnegrupyopozycyjneprzekształcająsięwterrorystyczneorazczynnikówjeprzed
tympowstrzymujących.Należysprawdzić,jakąrolęodgrywająwtychmechanizmach
rządyorazjakiemająmożliwościpowstrzymaniaiodwróceniaprocesówradykalizacji.
9.Należyprowadzićbadanianadczynnikamisprawiającymi,żeterroryściporzuca-
jąterroryzm.
ZdaniemJohnaM.Davisa16zkolei,najbardziejpalącepotrzebypsychologiiterro-
ryzmutozwiększenieliczbypsychologówzajmującychsięproblematyką,usprawnienie
przepływuinformacjimiędzybadaczamiizespołaminaukowymiwskaliwewnętrznej
imiędzynarodowej,używaniezasobówdużychmiędzynarodowychorganizacjipsycholo-
gicznychikorzystaniezichinfrastrukturyorazszerokozakrojonaedukacjaspołeczeństw.
Postulujeonrównieżpogłębianie„lokalnejwiedzypsychologicznej”(psychologiaterro-
ryzmumusiuwzględniaćspecyfikękulturową,kodykulturowe,język,obyczajeitp.).Wie-
lekulturjestniedośćdokładniezbadanychpodwzględempsychologicznym,wwielu
kulturachpoprostuniemawystarczającejliczbyprofesjonalistów,którzyułatwilibyspo-
łecznościmiędzynarodowejzrozumienieichspecyfiki.Zarazemistniejerównieżproblem
zdystrybucjąwiedzy,np.cennawiedzaspecjalistówpublikującychwjęzykachinnychniż
angielskiniejestdostępnadlamiędzynarodowejspołecznościnaukowej.Niewielkalicz-
baangielskojęzycznychpsychologicznychbazdanychdotyczącychterroryzmustanowi
dodatkowąprzeszkodębadawczą.
Doniedawnapsychologiagłównegonurtuwdużejmierzeignorowałaproblemterro-
ryzmu,byćmożezewzględunajegokonotacjepolityczne.Wtejsytuacjiwiększośćspe-
kulacjinatematpsychologiiterrorystówiterroryzmupochodziłaodspecjalistówzinnych
dziedzin,wskutekczegoichjakośćmerytorycznapozostawiaławieledożyczenia.Za-
razemniepokojącajestrównieżsytuacjaodwrotna–psychologowiewypowiadającysię
natematterroryzmubezznajomościodpowiedniejliteraturyorazdorobkuinnychdyscy-
plinbadawczychzajmującychsiętąformąprzemocypolitycznej.Postulowanymcoraz
częściejrozwiązaniemstajesięinterdyscyplinarnakonsolidacjabadawczaprzedstawicie-
linaukbehawioralnychorazinnychdziedzintradycyjniezajmującychsiębadaniaminad
terroryzmem,zwłaszczanaukspołecznychiekonomii.
terroryściuważajązaswojągrupęwsparcia,częstosięzniąutożsamiając”.Grupareferencyjnaniemusibyć
grupąwsparcia,możetubowiemdojśćdomispercepcji(np.lewaccyterroryściwUSAuważali,żereprezen-
tująinteresyamerykańskiejklasyrobotniczej,AfroamerykanówizrewoltowanychmaswTrzecimŚwiecie,
choćtakiegoprzekonaniabrakowałowymienionymgrupomreferencyjnym),ewentualnieutratylubograni-
czeniauprzednioistniejącegoporozumieniaipoparcia(np.stopniowyspadekpoparciadladziałańIRAwśród
diasporyirlandzkiejwUSA).
16J.M.Davis,Counteringinternationalterrorism:Perspectivesfrominternationalpsychology,w:Ch.E.Stout
(red.),ThePsychologyofTerrorism,t.4:ProgramsandPracticesinResponseandPrevention,Praeger,Westport,
Conn.–London2002,s.46–47.
