Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sporach.Tasamasprawastanowićmożejednakwalor,
ponieważuczestnicydzieląsiętakżedoświadczeniem
zpraktykipracywadministracji,dyplomacjiczy
nainnychstanowiskachpolitycznych.
ZNACZENIEWIELKIEJIDEI.
KWESTIEMETODOLOGICZNE
Kuszącebyłobypodjęciebadańnatematproblemów
polskiejpolitykiwschodniej–jakoskomplikowanego
iwielowarstwowegofenomenu–zwykorzystaniem
tytułowegopojęciaEdwardaSaidazjegodzieła
Orientalizm
.Uznajejeonzaoddawnaokreślonetradycją
badańnaukowych,uważajezaograniczonegeograficznie
iwyjątkowe.Trudnobowiemsobiewyobrazić–także
zpolskiejperspektywy–potraktowanieZachodu[14]
istosunkudoniegopodobniejakkwestiiWschodu
iorientalizmu.NapierwszyrzutokapodejścieSaida
wydajesięwręczinspirowaćdorozwinięciapodkątem
moichbadań.Nieanalizowałonpolskiegoprzypadku,
copozostawiasporemożliwościpodążaniajegotropem–
jeślichodziostosowaniepojęcia„orientalizm”
wodniesieniudopolskiegopodejściadoWschodu,sprawa
jestotwarta.Szczególnie,żeJanuszTazbirtraktuje
osiemnastowiecznepolskiezainteresowanieWschodem
„naprawachegzotyki”[15].Autorwstępudopolskiego
wydania
Orientalizmu
ZdzisławŻygulskijuniorpołączył
topojęciewpolskimkontekściezkulturąsarmackąoraz
międzyinnymirelacjamiRzeczypospolitejzTatarami,
Krymem,tradycjąwyprawdoZiemiŚwiętej,
zzainteresowaniempolskichpodróżnikówJaponią
wXIXwieku[16].Słowem,możliwienajdalej
odproblemów,któreporuszamwniniejszejpracy.
Wydajesięjednak,żepojęcieorientalizmuwpolskim
kontekścienależałobyrozszerzaćtakżenaniektóre
historyczneczykulturoweuwarunkowaniapolityki
wschodniejwprzyjętymprzezemnieujęciu.
