Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział2
MiaJaco​bee
Khmerskadziewczynawprzybrudzonejczapeczcezprującymsięlogo
Gucciego,poplamionejlekkokurtceozdobionejsplątanymiliterami
CCilegginsachwkratkęBurberrydostrzegłazbliżającąsię
doprzystankumłodą,pulchnąblondynkęwokularach.Poderwałasię
zziemi.Chwyciłaróżowewiadrowypełnionelakieramidopaznokci,
zmywaczamiiinnymiakcesoriamidopedicure’u.Podbiegładobiałej
dziewczynyipokazałajejkilkasłoiczków,wskazującnajejpalce
ustóp,aletaodwróciłagłowęibezsłowaruszyławkierunku
plastikowego,powyginanegokrzesełka.Rozgrzaneodupałusiedzisko
stałonaprzystankuwniewielkiejmiejscowościnapołudniu
Kambodży.Miejscowości,którejnazwyżadencudzoziemiecnie
potra​fiłpopraw​niewypo​wie​dzieć.
MiaJacobeebyłaładnądwudziestoczteroletniąAustralijką,
zlekkąnadwagąisporąwadąwzroku.Miałasplątanewkokblond
włosy,zaróżowionepoliczkiiodbijającetęczowerefleksyokulary
wdrucianychoprawkach.Naplecachdźwigałaplecak
zprzywiązanymizasznurówkibutami.Ubranabyławluźny,
powyciąganypodkoszulek,spodnienagumce,którychdeseńtworzyły
trzymającesięzatrąbysłonie,orazprzewieszonąprzezramiętorbę
zfrędzlamimajtającymisięgdzieśnawysokościkolan.Mówiła
sześciomajęzykamizłacinąwłącznie.Aleteraznieszukała
towarzystwa,chciałajedyniewydostaćsięztegomiejscaitojak
naj​szyb​ciej,zanimktośsięzorien​tuje,cozro​biła.
OdKhmerki,którasiedziałanakrawężnikuujejstóp,odwróciła
sięprzedewszystkimdlatego,żewkażdejchwilimogłaznowusię
rozpłakać.Pozatymniewiedziała,czypodsunięciepaznokci
domalowaniajestwsparciemjejbiznesuczywykorzystaniemswojej
pozy​cji.Czytodobredzia​ła​nie,czynie.Akcep​to​walneczynie.
Zrzuciłanaziemiętorebkęiprzesunęłakrzesełkobliżejfilara.
Oparłagłowę,narzuciłanatwarzchustępofarbowanąwtęczowe
wzoryizamknęłaoczy.Chciałaodpocząć.Czekałyjąkolejnecztery
godzinyjazdylokalnymtransportem.Tutajdotarłaposześciu