Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
Napisałemtęksiążkę,czerpiącwdużejmierzezeswoichdoświadczeń
nauczycielaakademickiego.Kiedytrzebawytłumaczyćstudentom
metodyprowadzeniabadań,wpadasięnanowesposobyujmowania
pewnychzagadnień,przykładynadającekonkretnąpostaćabstrak-
cyjnymideomizadania,dziękiktórymstudencimogąprzećwiczyć
noweformymyśleniaiposługiwaniasiętym,czegodowiadująsię
podczasbadań.Nauczyciel,którywysłuchujeindywidualnych,na
pozórniepowtarzalnychproblemów,zjakimimierząsięstudenci
wswoichprojektachbadawczych,zaczynadostrzegaćmiędzytymi
problemamipewnepodobieństwarodzinne(trochęjaklokalnyspec
odkomputerów,którygromadziwiedzę,rozwiązującjednostkowe
problemy).Przekonujesię,żekażdaztychkonkretnychtrudnościjest
wariantempewnegoogólnegoproblemu.Każdynowyszczegółowy
problemjestjednaknatyleodmiennyodpozostałych,żepogłębia
nasząwiedzęnatematogólnejklasytrudności,doktórejnależy.
Pojakimśczasiezacząłemzapisywaćswojedoraźnepomysły,
wymyślonenapotrzebykonkretnychzajęćalboproblemubadaw-
czegojednegozmoichstudentów.Kiedywydałemksiążkęnatemat
trudnościzwiązanychzpisarstwemakademickim(Becker2013),
stwierdziłem,żemogępójśćzacioseminapisaćkolejną,tymrazem
oHmyśleniu”,wktórejwykorzystamzgromadzoneprzezemnie
notatkinatematHtrików”badawczych.Niektóreztychpomysłów
