Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Prolog
HydePark,Londyn
8kwietnia1912roku
Dziewczynaosunęłasięnakolanaiwybuchnęłapłaczem.
Towarzyszącyjejchłopakrozejrzałsięwokół.Takjaksięspodziewał,
otejporzeparkbyłzupełniepusty.Modanajoggingmiałanadejść
dopierowielelatpóźniej,adlaśpiącychnaparkowychławkach
włóczęgówprzykrytychjedyniegazetamibyłozbytzimno.
Ostrożnieowinąłchronografchusteczkąischowałgodoplecaka.
Jegotowarzyszkaklęczaławśródprzekwitłychkrokusówpod
jednymzdrzewnapółnocnymbrzegujezioraSerpentine.Ramionajej
drżały,aciałemwstrząsałszloch,którybrzmiałjakrozpaczliwyjęk
zranionegozwierzęcia.
Niemógłtegoznieść,alezdoświadczeniawiedział,żelepiejbędzie
zostawićjąwspokoju.Usiadłwięcoboknawilgotnejodrosytrawie,
zapatrzyłsięwgładkąniczymlustropowierzchnięwodyiczekał.
Czekałnato,byból,któryprawdopodobniejużnigdydokońcajejnie
opuści,niecozelżał.
Czułsięzresztątaksamojakona,alestarałsięjakośtrzymać.Nie
powinnamartwićsięjeszczeoniego.
–Czywynaleźlijużchusteczkihigieniczne?–Pociągnęławkońcu
nosemizwróciłakuniemutwarzmokrąodłez.
–Niemampojęcia–odparł.–Alemogęcizaoferowaćstylową
chusteczkęzmateriału,zmonogramem.
–G.M.CzyżbyśukradłjąGrace?
–Nie,samamijądała.Możeszjąterazzasmarkać,księżniczko.
Oddającmuchusteczkę,ściągnęłaustawkrzywymuśmieszku.
–Jestterazkompletniedoniczego.Przepraszam.
–Ach,cotam!Wtychczasachwywieszasięjenasłońcu,żeby
