Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyschły,iużywajeszczeraz–powiedział.–Najważniejsze,
żeprzestałaśpłakać.
Wjejoczachnatychmiastznówpojawiłysięłzy.
–Niepowinniśmybylitakjejzostawiać.Przecieżonanas
potrzebuje!Wcaleniewiemy,czynaszpodstępsięuda,iniemamy
szansykiedykolwieksiętegodowiedzieć.
Jejsłowagozabolały.
–Martwizdalibyśmysięjejnajeszczemniej.
–Gdybyśmymoglisięgdzieśukryćwrazznią,gdzieśzagranicą,
podfałszywymnazwiskiem,dochwilikiedybędziewystarczająco
duża…
Przerwałjej,energiczniepotrząsającgłową.
–Znaleźlibynaswszędzie,rozmawialiśmyjużotymtysiącrazy.
Niezostawiliśmyjej,wybraliśmyjedynewłaściwewyjście:
umożliwiliśmyjejbezpieczneżycie.Przynajmniejprzeznajbliższe
szesnaścielat.
Przezchwilęmilczała.Gdzieśwoddalizarżałkoń,aodstronyWest
CarriageDrivedobiegłyjakieśgłosy,chociażbyłajeszczenoc.
–Wiem,żemaszrację–powiedziaławkońcu.–Alebolimnie
świadomość,żejużnigdyjejniezobaczymy.
Przeciągnęładłoniąpozapłakanychoczach.
–Przynajmniejniebędziemysięnudzić.Prędzejczypóźniej
wytropiąnasrównieżwtychczasachinaśląnanasStrażników.Onnie
zrezygnujebezwalkianizchronografu,anizeswoichplanów.
Uśmiechnąłsię,widzącwjejoczachbłyskzainteresowania,
iwiedziałjuż,żekryzysminął.
–Możejednakbyliśmysprytniejsiniżon,amożenakoniecsię
okaże,żetendrugichronografniedziała.Wtedyjużsięnie
wydostanie.
–Byłobywspaniale.Alejeślimusięuda,tylkomybędziemymogli
pokrzyżowaćjegoplany.
