Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TadeuszaŻeleńskiego(Boya)12)oraz
Trzechrozpraw
outworzedramatycznym
Pierre’aCorneille’a(autorstwa
RachmielaBrandwajna13).Tępanoramęuzupełniają
przekładynowołacińskichteoretycznychpismMacieja
Sarbiewskiego14.Chciałbym,żebyobecnapublikacja
wpisywałasięwtenkontekst,zamieszkującniezapełnioną
przestrzeń.
Właściwykomentarzfilologiczno-historyczny(wtym
równieżliczneodwołaniadonajnowszejliteratury
przedmiotu)zostałzawartywrozbudowanychprzypisach
zamieszczonychnakońcuksiążki,dlategozadaniemtego
wstępujestzaledwieszkicoweibardzoszerokie
wprowadzeniewporuszonąproblematykę.
Uzasadnieniaiskomentowaniawymagaprzede
wszystkimwybórkoncepcjiautorówzpierwszegookresu
rozwojuestetycznejmyślifrancuskiegoklasycyzmu.
CzasykardynaładeRichelieu:jednośćiwielość
Wieletrudnościprzysparzapróbamożliwiezwięzłego
scharakteryzowaniaokresu,zjakiegopochodzą
przywołaneniżejteksty.Mimopewnejtradycji,atakże
swoistejterminologicznejlogiki,odrzucićnależypojęcie
„przedklasycyzmu”albo„preklasycyzmu”.Oile
dawniejszahistorialiteraturyprzypisywaławcześniejszej
faziesiedemnastowiecznegożycialiterackiegorolę
pośredniegoogniwamiędzyrenesansemaczasem
Racine’a(latamisześćdziesiątymiipóźniejszymi,czylitak
zwanym„dojrzałymklasycyzmem”),otyleosiągnięciem
ostatnichdwóchpokoleńbadaczyjestrehabilitacja
poszczególnychwycinkówhistoriistulecia.Wcześniejszy
etapniejestjużpostrzeganywyłączniewkategoriach
przygotowaniadowłaściwejsztukiklasycystycznej,choć
nieulegawątpliwości,żeepokapełniłateżitę,swoiście
tranzytową,funkcję(podtymwzględemNicolasBoileau
Despréaux–odczasówOświeceniauważanywPolsce
zateoretykaklasycyzmu
parexcellence
–jawisięraczej
jakodośćpowierzchownykontynuatormyślipoprzedniego
pokoleniapisarzy).Zachowanierównowagipomiędzy
tymidwiemahistorycznymiperspektywamistanowi
