Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
nychmięśniproksymalnychkolejnedotykaniekciukiemczterechpozostałych
palców.Uzyskalisymetrycznydlalewejiprawejrękiukładwyników,zoczy-
wistąprzewagąaktywacjiprzeciwstronnej.Wyjątekstanowiłydwieosobybę-
dącemuzykami,którejaksięokazałowrozmowieposteksperymentalnej
stosowałyswoistestrategiereagowania.
Roladrógnieskrzyżowanychwkontroliruchówdowolnychuosóbzdro-
wychniejestjasna.Wydajesięmałoprawdopodobne,bydrogitepełniły
wnormalnychwarunkachkrytycznieważnefunkcje.Wskazująnatorównież
ogromneżniceindywidualne.Uniektórychosóbtożstronnieprzebiegaaż10%
włókienpiramidowych,uinnychtakiprzebiegmająaksonyzaledwiepojedyn-
czychmotoneuronów(Alagonaiin.,2001).Czynnościowożnicetemają
przypuszczalniewiększeznaczeniedlaprognozyremisjiwzaburzeniachneuro-
logicznychniżdlanormalnegofunkcjonowaniazdrowegomózgu.Niemożna
jednakcałkowiciewykluczyć,żewpewnychwarunkachmogąonemiećograni-
czonywpływnp.naindywidualniezróżnicowaneasymetriestronneszybkości
reakcji.KwestiażnicindywidualnychwzakresieasymetriiCUDniebyła
szerzejopisywanawliteraturzeprzedmiotu.Wstępnewynikiniedawnychbadań
autoraniniejszejpracysugerująznaczneżnicemiędzyosobamibadanymi
przyzachowaniustabilnościindywidualnychasymetriiwwielokrotniepowta-
rzanychpomiarachutychsamychosób(Wolskiiin.,2004).Upodłożaowych
żnicindywidualnychmogąleżećwłaśniem.in.wspomnianeindywidualne
cechybudowydrógpiramidowych.
1.3.żnicamiędzyreakcjamiskrzyżowanymi
inieskrzyżowanymiwczasiereakcjizłożonej(CRT-CUD)
Pierwszepróbyszacowaniaczasutransmisjimiędzypółkulowej(IHTT)za
pomocąmetodchronometrycznychprzynosiłyrozbieżnewyniki.Wczęściba-
dańobserwowanowzgodziezrezultatamiPoffenbergeraniewielkieżnice
międzypróbamiskrzyżowanymiinieskrzyżowanymi,rzędukilkutysięcznych
sekundy(np.Berlucchi,Heron,Hyman,RizzolattiiUmilta,1971;Anzola,Ber-
toloni,BuchteliRizzolatti,1977;Berlucchiiin.,1977).Inneprowadziłyjednak
dooszacowaniaIHTTwiększegoorządwielkości(m.in.Jeeves,1965;Filbey
iGazzaniga,1969;BradshawiPerriment,1970;SmithiMoscovitch,1979).
Zmiennośćuzyskiwanychwynikówstałasięjednymzgłównychtematów
pierwszegoważniejszegoprzeglądupracpoświęconychchronometrycznym
szacunkomczasutransmisjimiędzypółkulowej.Szukającprzyczynaż20-krot-
nejżnicywielkościmiędzynajwyższyminajniższymopisanymszacunkiem
IHTT,Swansoniin.(1978)wskazalidwapotencjalneźródłazmienności:sto-
pieńzlateralizowaniaekspozycjibodźcóworazniepewnośćmiejscaekspozycji.
Analizadoprowadziłaichdointeresującychwniosków,wtymdooryginalnej