Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„Sprawiedliwośćdoostatniejkroplikrwi”–prychnąłpogardliwie,
poczymmówiłdalej:
–Sprawiedliwośćtojednazcnót,któremiałycechowaćnaszzakon.
Aletowalkaodobroinnychbyłapowodem,dlaktórego
poświęcaliśmyswojeżycie–zakończył.
Yuniczuła,żenarastawniejgniew.Nadalniemogłauwierzyćwto,
cousłyszaładotejpory.Byłotegozbytwiele.Zbytszybkoświat,
którydotejporyuznawałazaprawdziwy,rozpływałsięjakmgła
oporankupomroźnejnocy.
–Cochceszzrobić,mistrzu?–zapytała.
–WysokaRadamamożliwośćpowołaniamarszałka,któryposiada
prawowetadladecyzjiPierwszegoMistrza–poinformował
jąmężczyzna.Zwięźleikrótko.Tojąsprowokowało.
–Kiedybędzieciegowybierać?–Czułapodskórniejakieś
podekscytowanie.Pulsdelikatnieprzyśpieszył,akażdasekundaciszy
wydłużałasię,robiącjejnazłość.Instynktownieusłyszałajużnawet
odpowiedź.Potemkolejną.Ijeszczejedną.Duszneiciepłepowietrze
wpokojustanęłochybawmiejscu.Jejoddechzacząłbyćrwany
ikrótki.Niechontowreszciepowie!
–Jużpowyborach…–zacząłAnton,nadalpatrzącgdzieśwdal.
–Ijakijestwynik?–kobietaponagliłagoniecierpliwie.
–Zostałemwybrany.Wprzyszłymtygodniuwyślęlisty
dowszystkichmiastKorony–powiedziałiuśmiechnąłsiędoniej.
–Wtakimraziemojegratulacje–ucieszyłasięrazemznim.Jednak
wszystkoto,cousłyszałaprzedchwilą,sprawiło,żeodrazunaszły
jąwątpliwości.–Myślisz,żetopomoże?
–Staramsiębyćostrożnywtejsprawieinarazieniechcę
powiedziećtaklubnie.Zamykamdrzwinanocizawszeinformuję
kilkazaufanychosób,gdygdzieśwychodzę.Zawszemamteżprzy
sobiejakąśbroń.Możetoprzesadnatroska,możenie.Wolęjednaknie
ufaćHorenowiimilesięzaskoczyć.Albobyćgotowymnanajgorsze.
