Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Swojełodziewysłalirównieżludziegór,najprawdziwsze
krasnoludy!–zadudniłbębeniteraznapodestwpłynęłysolidne
ipowolneokręty.–Tobyłabardzotrudnapodróż–dodałprowadzący,
aaktorzyzesztucznymibrodamiudawali,żewymiotująiżestrasznie
bojąsięwody.Publicznośćwybuchłagromkimśmiechem.
–Wkońcudopłynęli.Iwtedydotarławiadomośćowojnie
–nascenęwniesionomapęstaregoświata.Wtlepobrzmiewały
odgłosybitwy–szczękmieczy,bojoweokrzyki.–Naszdawnyświat
ogarnęłypłomienie,któreniegasły,ponieważbyłymagiczne!
–wszyscywstrzymalioddech,abrzegimapyzajęłysiępłomieniami.
–Straszneczaryprzyzwałynaświatokropnąbestię.NaszTirimam
nawiedziłsmok!
Przezmapęprzebiłasięczerwonakukła,którawzbiłasię
wpowietrze,rozpościerającskrzydła,aDerekpoczułpowiewwiatru
odogromnychskrzydeł.
–Istotazkoszmarów,żywyogień!–krzyczałaktor,askrzypce
zawodziłyzłowieszczo.Iwtedyrozległsięwybuch,smokzniknął,
anawidzówposypałysięcieniutkieskrawkimateriałuonadpalonych
brzegach.
–Zmieniłnaszdawnyświatwpopiół.Wtedytokontynentpękł
nakawałki,akażdy,ktomógł,uciekałdonowychziem,doSemira
Rotzaizałożonejprzezniegokolonii.Wśróduciekinierówbyłopięciu
ludzi:EldredMądry,wielkiuczony–nascenęwkroczyłmężczyzna
zbrodą,trzymającypodrękąwielkąksięgę;SprytnyUlle,królewski
łowczy–tenwskoczyłprędkoinatychmiastwystrzeliłstrzałę.Znieba
spadłprzebityniągołąb,naktóregotruchleosiadłsokół,pilnujący
zdobyczyswojegopana.RufinManco,starszynadmonetąwdawnym
królestwie–aktor,którywszedł,złapałzauczepionąupasasakwę
irzuciłniąwpubliczność.Rozległsiębrzękmonetiszczęśliwcy
złapaliposrebrnejmonecie.Wjednymzsektorównaddziećmi
wybuchłanawetjakaśzażartawalkaoto,ktozłapałpieniądz
wcześniej,aleDerekniezwracałnatouwagi,bowłaśniepojawiłasię
najpiękniejszapostać,jakąwidziałwżyciu.Przyodzianawbiel,
