Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Niematakiejmożliwości,byktośwmoimdomu
dyktowałmi,comamrobić.
Eviepowstrzymałasięodkomentarza,tylkospojrzała
muprostowoczy.Jegogniewspotkałsięzjejgniewem.
Nawyzwanieodpowiedziałwyzwaniem.
Markwyszedłprzeddomizastałichwtejniezręcznej
sytuacji.
–Lilypodałakolacjęnatarasie.Czymogęjej
powiedzieć,żejużidziecie?–zapytał.
WidziaławahanienatwarzyJustina,aleprzełamałsię,
uśmiechnąłdosynaipowiedział:
–Wporządku,jużidziemy.
MarkznowuwziąłEviezarękęipoprowadził
nataras,zktóregoroztaczałsięwidoknaogród.Taras
byłutrzymanywrustykalnymstylu,podłogęwyłożono
kamiennymipłytami,acałośćwykończonodrewnem.
Nastoleczekałakolacja.Lilysprawiłasię
nadzwyczajnie:wspanialepodanespaghetti,pieczona
rybaiaromatycznakawa.
Gdytylkousiedlidostołu,Justinzwróciłsiędosyna:
–Opowiedznamteraz,dlaczegozniknąłeśposzkole
inapędziłeśnamstracha?
–Och,zostawmytęsprawęnapóźniej–pospieszyła
zodsiecząEvie.–Mark,podobniezresztąjakja,jest
typemodludka.Czasemmamyochotęwyrwaćsię
ztłumuipobyćtrochęwsamotności.Niemawtymnic
złego.
JednakJustinniedawałzawygraną.
–Chciałemtylko...
–Nieteraz–anielskimgłosemprzerwałamuEvie.
Niechciałapsućmiłejatmosferyprzystole.
