Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Filozofiaturystyki
15
Międzypodmiotemaprzedmiotemzachodziwieleuporządkowanychczasowood-
niesień,tworzącychwkonsekwencjiciągrelacjipodmiotowo-przedmiotowych,kon-
stytuującychsamproceswędrówki.Wyrażasięonprzedewszystkimwstałym,choć
niekonieczniejednostajnym,ruchupodmiotukuprzedmiotowi,albozdrugiej
stronypatrzącosiąganiempozycjiprzedmiotowejprzezzmierzającedoniejpodmio-
tyludzkie.Jeślirelacjazbliżaniapodmiotudoprzedmiotumacharaktersymetryczny
(pierwotneoddaleniezostajezlikwidowanewszakprzezobaczłonyrelacjijednocześ-
nie),tosamprzebiegrealizacyjnywykazujezasadnicząodmiennośćontologicznejak-
tywności,mianowiciewyłącznośćwtejdziedzinieludzkiegopodmiotu.Możnabyrzec,
przecieżtoniegóraidziedoMahometa,leczzawszeMahometzmierzadogóry.Co
więcej,dynamikaowegozmierzaniakuprzedmiotowi,okazujesięsamatakważnym
czynnikiemaktuturystycznego,nierazprzekształcasięwautonomicznynośnikwar-
tości.Turystykawtedykoncentrujesięnietylenaswoiścienieistotnym,nieokreślonym,
abyważetylkoumownympunkciedocelowym,ilewłaśniejakmówiliśmynasamym
pokonywaniutrasyidelektowaniusięprzebiegiemtejakcji.Szczególnielubwprostje-
dynieważneokazujesięwprawieniepodmiotuwprzestrzennyruch.
Obokkategoriipodmiotuiprzedmiotu,samruchjakodynamicznyukładre-
lacjipodmiotowo-przedmiotowychijakokwintesencjastosunkupodmiotudowłasnej
pozycjiwświecieprzedmiotówstanowitrzeciąkategorięontologiczną,niezbędnądo
opisuiwyjaśnienianaturyturystycznychzjawisk.Dotejcharakterystykinależydodać,
zzasadyturystykawspartajestoruchwahadłowytamizpowrotem:odpunktu
wyjściakudanemupunktowidocelowemuinapowrót.Miejscestartuwyprawystaje
sięnietylkometąostatecznegozakończeniawędrówki,alestałymukłademodniesienia
wszelkiegoruchuwprzestrzeni.Turystykaniejestwięcwędrówkąbezpowrotu,nie
jestteżbezterminowąmigracjąaniwłóczęgąbezcelu,leczprzeciwniepodróżowa-
niemwczasoprzestrzennymkole.Turystaniejestnomadą,którydopierozmierzaku
swemujeszczenieistniejącemurealniedomostwu.Jesttoczłowiekosiadły,zestałym
adresemiwzględniestabilnąpozycjąwstrukturzeuwarunkowańwobecludziirzeczy,
ajedynieokazjonalnieiodświętniewprawiającysięwruchoderwaniaodtrwałegopod-
łoża,omniejwięcejokreślonymterminarzu,przedewszystkimjednakmocnejintencji
powrotnej.
Jeśliturystykęuznaćzafenomenspołeczny,wyposażonywznaczeniaiwartości
przynależnedosferykultury,koniecznesięstajewyróżnienieczwartejkategorii,mia-
nowicieowegointencjonalnego,azarazemintersubiektywnegosensupodejmowanych
działańpodróżniczych.Niechodziwówczasofizycznyruchcielesnegoobiektuludzkie-
gowcielesnejprzestrzeniinnychobiektów,leczowszystkiepoprzedzająceaktpodróży
itowarzyszącetejwędrówcesensyiwartości,czyniącezturystykidziałalnośćznaczą-
wkulturze,nadającąjejswoistycharakter(odmiennyodinnychtypówaktywności),
pozwalającąnadtorozwiązaćwsposóbfilozoficznieuprawnionyzarównokwestiępod-
miotowościturystycznej,jakicharakterprzedmiotu,tudzieżruchuprzestrzennego.
Chodzioto,aktturystycznystajesiętakimnietylkodziękicechomfizycznych
przemieszczeń,alenadewszystkodziękiuczestnictwuczłowiekawintencjonalniewy-
znaczonymiintencjonalnieobjaśnialnymprogramieurzeczywistnianychsensów.