Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kłopotałsięzaciąganiemzasłon.Lepiejbyćniemogło.Cieciowi
pilnującemubudowydałemnadwieflachyiobiecałem,żeniczegonie
ukradnę.Niewnikał,corobię,bylebytylkoniktmnieniezobaczył.
Natymakuratmizależałotaksamojakjemu.
Byłemtrochęznużony,tkwiłemwmiejscuodprawietrzech
godzin.Wgruncierzeczyrobotaprywatnegołapsaniezbytróżniłasię
odpracypolicjanta.Wobuprzypadkachpotrzebamorzacierpliwości,
wprzeciwnymrazietrudnooefekty.Wyraźnaróżnicabyłajedynie
taka,żeterazniemusiałemprodukowaćraportówzkażdejczynności,
bosamsobiebyłemszefem.Wfirmiejednoosobowej.Pewnie
nadługo,bopokilkumiesiącachdziałalnościnicniewskazywało
nato,żebymwnajbliższymczasiemiałśrodkinazatrudnienie
pracownika.Choćbytylkosprzątaczki,któraogarniałabymojebiuro.
Sprzątałemwięcsam.Teoretycznie.
Zadzwoniłakomórka,spojrzałemzaintrygowanynawyświetlacz.
Oczywiście,nadwojebabkawróżyłaiwywróżyłamojąstarowinkę.
–Czołem,Felicja.
–Dobrywieczór,chłopczyku.
Wiedziałem,żedoznudzeniaponawianaprośba,abymojababka
niezwracałasiędomniewtensposób,nieprzyniesieefektu,więc
„chłopczyka”puściłemmimouszu.
–Czemutakmilczysz?–Felicjazwiekiemrobiłasięcoraz
bardziejniecierpliwa.Wprzeciwieństwiedomnie.
–Naobserwacjijestem.
–Aaa,zaglądaszkomuśwniezbytczystegatki.Niemiłe.
Uwielbiałempoczuciehumorubabki.Odzawsze.
–Tentoakuratzrodzajuczyściochów.
–Jeślibytakbyło,nietrafiłbypodtwojąobserwację–Felicja
wyciągnęłatrafnywniosek.–Cotozasprawa?
–Normalka.Zbieramkwitydorozwodu.
–Iudacisięzebrać?
–Raczejnapewno.
WestchnięcieFelicjizabrzmiałowsłuchawceniczympowiew
wiatru.
–Ity,polonista,nicto,żeupadły,konstruujesztakkoślawe
logiczniezdania.Upadekidegrengolada.
Roześmiałemsięszczerze.
–Dzwoniszdomniezczymśkonkretnymczytylkożebysię
zemnąpoprzekomarzać?
–Tojużdowłasnego,jedynegownukaniemogę,ottak,
