Uczenie się dorosłych w zabawie

Wojciech Świtalski

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-8220-462-9

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2019

Liczba stron:

212

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Świtalski, Wojciech. Uczenie się dorosłych w zabawie. Red. . Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2019, 212 s. ISBN 978-83-8220-462-9

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Świtalski, W.

T1 Uczenie się dorosłych w zabawie

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

PP Łódź

YR 2019

SN 978-83-8220-462-9

Bibliografia BibTex:

@Book{ 249270, author = "Świtalski, Wojciech", editor = "", title = "Uczenie się dorosłych w zabawie", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego", year = "2019", address = "Łódź", isbn = "978-83-8220-462-9" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Świtalski, Wojciech

ED -

TI - Uczenie się dorosłych w zabawie

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

CY - Łódź

PY - 2019

SN - 978-83-8220-462-9

ER -

Netografia (standard APA):

Świtalski, Wojciech. Uczenie się dorosłych w zabawie [baza danych online] Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2019 [dostęp: 07 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/uczenie-sie-doroslych-w-zabawie-wojciech-switalski-249270.

andragogika, zabawa, uczenie się dorosłych, uczenie się w zabawie, pedagogika zabawy

Książka zawiera refleksję teoretyczną i wyniki projektu badawczego na temat zjawiska uczenia się dorosłych w zabawie. Czytelnik znajdzie w niej pogłębioną analizę ustaleń naukowych polskich i zagranicznych badaczy dotyczących ludycznej sfery aktyw...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-8220-462-9

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2019

Liczba stron:

212

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wstęp7
1. Zabawa – wprowadzenie do zagadnienia9
Rozdział I. Zabawa – rozważania wokół ustaleń definicyjnych9
2. Zabawa w rodzinie pojęć11
3. Cechy zabawy16
4. Rodzaje zabawy28
1. Wielość koncepcji i podejść do zagadnienia zabawy37
Rozdział II. Zabawa w perspektywie wybranych dyscyplin naukowych37
2. Zabawa w ujęciu wybranych filozofów44
3. Zabawa w rozpoznaniu społeczno-kulturowym59
4. Zabawa w pedagogice kultury fizycznej69
5. Zabawa w pedagogice czasu wolnego73
6. Zabawa w nurcie pedagogiki zabawy78
7. Zabawa w andragogice i w praktyce edukacji dorosłych81
8. Zabawa jako przedmiot badań ludologii87
1. Uczenie się dorosłych w rodzinie pojęć andragogicznych91
Rozdział III. Uczenie się dorosłych w zabawie w świetle wybranych andragogicznych teorii uczenia się91
2. Formalne, pozaformalne i nieformalne uczenie się dorosłych w kontekście uczenia się w zabawie95
3. Ludyczna przestrzeń uczenia się według Alicji i Dawida Kolbów100
4. Uczenie się w zabawie w kontekście trzech wymiarów uczenia się według Knuda Illerisa105
4.1. Uczenie się w zabawie – wymiar poznawczy108
4.2. Uczenie się w zabawie – wymiar emocjonalny109
4.3. Uczenie się w zabawie – wymiar społeczny112
5. Uczenie się dorosłych w zabawie w świetle wybranych andragogicznych teorii uczenia się – próba podsumowania115
1. Podstawowe pojęcia w koncepcji badawczej117
Rozdział IV. Uczenie się dorosłych w zabawie – koncepcja badań własnych117
2. Przedmiot i cele badań119
3. Problemy badawcze119
4. Zmienne i wskaźniki121
5. Strategia, metoda i technika badawcza. Narzędzie badawcze127
6. Teren badań i dobór próby badanych130
7. Badania pilotażowe i badania właściwe134
1. Informacje wstępne o próbie badawczej i warunkach prowadzenia badań135
Rozdział V. Uczenie się dorosłych w zabawie w świetle badań własnych135
2. Rozumienie pojęcia „zabawa dorosłych”138
3. Charakterystyka warunków, w jakich przebiega zabawa dorosłych141
4. Charakterystyka zabawy dorosłych ze względu na wybrane cechy zabawy147
5. Rozumienie pojęcia „uczenie się dorosłych w zabawie”152
6. Charakterystyka uczenia się dorosłych w zabawie153
6.1. Uczenie się badanych osób w zabawie w wymiarze poznawczym153
6.2. Uczenie się badanych osób w zabawie w wymiarze emocjonalnym157
6.3. Uczenie się badanych osób w zabawie w wymiarze społecznym163
7. Znaczenie zabawy dla uczenia się dorosłych w zabawie167
8. Typologia badanego zjawiska. Prezentacja wybranych sylwetek177
9. Wnioski z badań187
10. Teoretyzacja badanego zjawiska – ogląd uzyskanych wyników w kontekście wybranych teorii naukowych188
10.1. Teoretyzacja badanego zjawiska – kontekst teorii zabawy188
10.2. Teoretyzacja badanego zjawiska – kontekst teorii uczenia się194
11. Postulaty andragogiczne198
Zakończenie199
Bibliografia201

Zabawawrodziniepojęć

2.Zabawawrodziniepojęć

Zabawa,bawićsię,zabawiaćkogoś,zabawićgdzieś,zabawowy,zabawny,

zabawka,gra,grać,odgrywać,zgrywać,igrać,igraszka,zgrywa,rozrywka,ro-

zerwaćsię,ludyzm,ludycznyitd.–rodzinapojęćzwiązanychzzabawowąsfe-

rąaktywnościczłowiekajestniezwyklebogata,niemaltakzasobna,jakrodzaje

czynnościpodejmowanychdlazabawy.Dlategowartowtympojęciowymgąszczu

odnaleźćto,conajistotniejszedlasprecyzowania,czymjestzabawaicojąwy-

różnianatlepokrewnychterminów.Wponiższymfragmenciezostanąomówione

następująceterminyorazichwzajemnerelacje:

a)zabawa,bawićsię,zabawowy;

b)rozrywka;

c)gra,grać;

d)ludyzm,ludyczny,ludyczność.

a)Zabawa,bawićsię,zabawowy

Polskiczasownikbawić(się),podobniejakczeskibaviti,rosyjskibawit’oraz

serbochorwackibäviti(se),pochodząodprasłowiańskiegobaviti(sę),wktórym

możnaznaleźćdwaźródłaznaczeniowe:1)„powodować,żecośistnieje,jest,

trwa;zatrzymywać”,2)„zajmowaćczymś(przyjemnym),rozweselać”(Baran,

1999,s.42).Napotrzebytejpracyprzyjmujesię,żezabawąjest„każdaczyn-

ność,którąwyróżniająkonstytutywnedlaniejcechy”,omówionewpodrozdziale

Cechyzabawy,aktórezewzględówobjętościowychniezostanątupowtórzone.

Bawićsięnatomiastoznacza„wykonywaćtęczynność,inaczejbraćudziałlub

uczestniczyćwzabawie”(tamże).Przymiotnikiemzaś,którymautorposługujesię

dookreśleniazabawyjestsłowozabawowy.Zabawowy–znaczy„przynależny

zabawie,właściwyzabawie,cechującyzabawę”.Wartododać,żezabawowyto

nietosamo,cozabawny,którytoprzymiotnikoznacza„śmieszny,budzącyweso-

łość,rozbawienie”(tamże).

b)Gra,grać

Korzeniepolskiegoczasownikagraćznajdujemywstaropolskimigrać,po-

chodzącegoodstarosłowiańskiegoigrati,któryzkoleimaźródłowłacińskichcza-

sownikachiocariiiocare(Baran,1999,s.45).Choćterminyzabawaigrabywają

stosowanezamiennie,todlauściślenianależyjerozróżnićiokreślić,wjakich

zakresachsątożsame,awjakichodmienne.Przeglądliteraturynatematzabawy

igrypozwalawyróżnićzasadniczotrzysposobyrozumieniawzajemnychrelacji

pomiędzyobomapojęciami.Wsposóbuproszczonyprzedstawionojenasche-

macie1(A,B,C).

RysunekBprzedstawiarelację,wktórejgrajestczęściązabawy–jestjej

odmianą.Toznaczy,żeniesiejejwszystkiecharakterystyki,aponadtowyróżnia

sięcechami,którepozwalająjąwyodrębnićspośródpozostałychzabaw.Chodzi

odwiewłaściwości:1)wgrzewystępująostrzejzarysowane,bardziejbezwzględne

Brak wyników

Uczenie się dorosłych w zabawie

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra