Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałI
Zabawarozważaniawokół
ustaleńdefnicyjnych
1.Zabawawprowadzeniedozagadnienia
„Zabawajestdobrowolnączynnościąlubzajęciem,dokonywanymwpew-
nychustalonychgranicachczasuiprzestrzeniwedługdobrowolnieprzyjętych,
leczbezwarunkowoobowiązującychreguł,jestcelemsamawsobie,towarzyszy
jejzaśuczucienapięciairadościiświadomość»odmienności«od»zwyczajnego
życia«”brzmijednaznajczęściejcytowanychdefnicjizabawy(Huizinga,1985,
s.48–49).Niesposóbjednaknaniejpoprzestać.
Zabawajest„czynnościąswobodną,którąodczuwasięjako»nietakpomy-
ślaną«ipozostającąpozazwykłymżyciem,aktóramimotomożecałkowicieza-
absorbowaćgrającego;czynnością,zktórąniełączysiężadeninteresmaterialny,
przezktórążadnejniemożnaosiągnąćkorzyści,któradokonujesięwobrębie
własnegookreślonegoczasuiwłasnejokreślonejprzestrzeni;czynnościąprze-
biegającąwpewnymporządkuwedługokreślonychregułipowołującądożycia
związkispołeczne,którezeswejstronychętnieotaczająsiętajemnicąlubprzy
pomocyprzebraniauwydatniająswojąinnośćwobeczwyczajnegoświata”pisze
tensamautorwinnejczęściwywodu(tamże,s.28).
WujęciuWincentegoOkonia(1987,s.44)natomiast„zabawajestdziała-
niemwykonywanymdlawłasnejprzyjemności,aopartymnaudzialewyobraźni,
tworzącejnowąrzeczywistość.Choćdziałaniemtymrządząreguły,którychtreść
pochodzigłówniezżyciaspołecznego,maonocharaktertwórczyiprowadzido
samodzielnegopoznawaniaiprzekształcaniarzeczywistości”.
ZwięzłądefnicjępodajeJustynaTruskolaska(2007,s.71),wedługktórej
zabawato„dobrowolniepodjętaczynnośćlubdziałanieocharakterzeautotelicz-
nym,któremutowarzyszyradośćinapięciepłynącezsamegodziałania”.