Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Wprowadzenie
politykęrozwojowąUE)orazpaństwaeuropejskieudzielającepomocyrozwojo-
wejjednakniebędąceczłonkamiUE,jakNorwegiaczySzwajcaria.
Wpracywyodrębnionopięćrozdziałów.Wrozdzialepierwszymzapre-
zentowanozagadnieniawprowadzające,definiującepodstawowepojęciaużyte
wpracy(jak:ubóstwo,politykarozwojowa,pomocrozwojowaitp.),atakże
omówionowspółpracęnarzeczrozwojuwteoriistosunkówmiędzynarodowych
orazpozostałychpolitykUnii.Rozdziałdrugipoświęconogenezieorazkształ-
towaniusięunijnejpolitykiwspółpracyrozwojowej.Wyróżnionownimpięć
okresówcharakteryzującychzarównoświatowąpolitykęrozwojową,jakiunij-
koncepcjępomocyrozwojowej.Wrozdzialetrzecimprzedstawionostrukturę
instytucjonalnąpolitykirozwojowejUE.Naszczególnąuwagęzasługujetuspór
kompetencyjny,powstałypowejściuwżycieTraktatuzLizbony,pomiędzy
KomisjąEuropejskąaWysokimPrzedstawicielemUniidosprawZagranicznych
iPolitykiBezpieczeństwa(WysokiPrzedstawiciel),atakżecharakterystykaEu-
ropejskiejSłużbyDziałańZewnętrznych(ESDZ).Wrozdzialeczwartymscha-
rakteryzowanoinstrumentyprawne,finansowe,wdrażaniaikontrolneunijnej
politykinarzeczrozwoju.Rozdziałpiątypoświęconyzostałobszarompomo-
cyrozwojowej,wtymalokacjiterytorialnejiprzedmiotowejpomocy.Pracę
zamykająkonkluzje,podsumowującecałośćrozważańorazzawierającewnio-
skidotyczącemożliwościrozwiązańprawnych,któremogąprzyczynićsiędo
zwiększeniaefektywnościdziałańUniiEuropejskiejwzakresiewspółpracyna
rzeczrozwoju.
Wtokubadańposłużonosięmetodądogmatyczną,zapomocąktórejba-
danoprzepisytworzącepodstawyunijnejpolitykiwspółpracynarzeczroz-
wojuwceluustaleniaichtreściorazpodjęciapróbysystematyki,orazmetodą
teoretycznoprawną,polegającąnazbadaniusposobówstanowienia,stosowania
iegzekucjimiędzynarodowegoieuropejskiegoprawawspółpracyrozwojowej.
Pomocniczozastosowanotakżemetodęhistorycznoprawną,któraposłużyłado
przedstawieniagenezymiędzynarodowychieuropejskichregulacjiprawnych
współpracynarzeczrozwojuiwskazaniakierunkówjegoewolucji.