Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iwtensposóbuzyskalepszymateriałdoreportażu.
Wtymmomenciepoczułamsiędoprawdyidiotycznie,ale
niemogłampozwolićsobienauczuciezwątpienia.
Tomogłobymnierozkojarzyć,aterazniemiałamczasu
narozterki.
Niesądziłam,żezostanęzamkniętawjakiejś
idiotycznejsekcji,zktórejpewnieprawienicniezobaczę.
Zaczęłamsiębuntować,bonibyjakmiałamzrobićdobre
zdjęcia,skoroprzedoddzielającąliniąjużustawilisię
paparazzi.Dostałamswojąszansęizanicwświecienie
zamierzałamjejzmarnować.
Rozejrzałamsiępospiesznie,szukającdogodniejszego
miejscadopracy–takżebymbyławstaniezrobićdobre
zdjęciairównocześniewidziećwszystko,cosiędzieje
nasali.Pozatymniepowinnamsięrzucaćwoczy.Teraz
szczerzecieszyłamsię,żemójstrójbyłnatyleoficjalny,
żemogłamsięstądwymknąćiwtopićpomiędzygości.
Dyskretniezdjęłamplakietkęznapisem„Press”
iniepostrzeżenieruszyłamwstronęwąskich,
drewnianychschodówprowadzącychnapiętro.
Bingo!,pomyślałam,botomiejscewydawałosię
idealne.Stanęłamnanajniższymstopniutak,żebylepiej
widziećzbliżającesięosobistości.Jednazadrugą
wchodziłysławnepary–mężczyźniubraniweleganckie
frakilubmundury,apaniewsukniebalowe,które
przyprawiałymnieozawrótgłowy.Wyglądałyjak
księżniczki.Wswojejkiecceza100euroznówpoczułam
sięjakKopciuszek.Wyciągnęłammi-niaparacik
izaczęłamrobićpierwszezdjęcia.Wmyślach
przeklinałamosobę,którazalałaurządzenieczymś
słodkimiterazopróczzwykłegokliknięciasłychaćbyło
równieżgłośnemlaśnięcie.Cieszyłamsięjednak,
żeznalazłammiejscenatyleodludne,żemogłambez
truduskupićsięnapracyinieściągaćnasiebieuwagi.
Udałomisięsfotografowaćekscentrycznąksiężnę
