Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nawetniestaćjejbyłonabutelkętaniegowina,którego
kieliszekwchwilachtakichjaktaniejednokrotniestawał
sięjejnieodłącznymkompanemniedoli,starałasięnie
tracićwiary.
Zniechęconacałymciężkoprzepracowanymdniem,
atakżeproblemami,któreniedająjejspokojunawet
wzaciszutegomałegomieszkanka,wciągnęławpłuca
powietrzeizanurzyłagłowępodniemalzupełnieostygłą
wodą,wierząc,żetenprostyzabiegsprawi,iżzniknąjej
wszystkieproblemy.Wstrzymywanypodwodąoddech
niewystarczyłjejnazbytdługo,aleTinarzeczywiście
przezkrótkąchwilęmyślała,żeświatwidzianyztej
perspektywywydajesięmożenielepszy,alenapewno
prostszy–wodanieznacznieporuszałasiętużprzy
krawędziwanny,sprawiając,żewidokrozciągającysię
ponadniąwydawałsięwręcznierzeczywisty,przez
cotejejwszystkieproblemystałysięmniejstraszne.
IgdybyniepochylonanadwannątwarzUli,wykrzywiona
wjakimśnieludzkimgrymasie,tobyćmożedziewczynie
wreszcieudałobysięuwierzyć,żejeszczeniewszystko
stracone.Tinazniechęciąwypuściławięczpłucresztę
nagromadzonegopowietrzainiezwłoczniewyłoniłasię
ponadpowierzchnię.Obiemarękamizaciągnęłamokre
włosynatyłgłowyipoomackuposzukałaręcznika,który
podczasjejpodwodnychwojażymusiałzsunąćsięzrantu
wannynapodłogę.Wreszcieudałosięjejodnaleźćobiekt
swychposzukiwań,który–jaksięszybkookazało
–najwyraźniejodjakiegośczasutkwiłwręcejej
przyjaciółki.Niezwłoczniewytarłanimtwarz,atakże
piekąceodchloruoczy,przyokazjiścierającznichresztki
namiękniętegotuszudorzęs.
–Tylerazymówiłamci,żebyśpłynumicelarnego
