Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
reakcjiżołnierzyicywilinadramatwojnywpłynęły
naspopularyzowaniekoncepcjistresuinadaniebadaniomnadnim
większegoznaczenia.Wielemówiłosięonerwicywojennej,
napięciunerwowym,stresiewojennymireakcjachnastres,
cospowodowało,żesłowo„stres”weszłodojęzykacodziennego.
Selye(1979a)próbowałdostosowaćswoją,defactoczysto
fizjologiczną,koncepcjędonowychwarunków,rozszerzając
ikilkukrotniemodyfikującwcześniejwprowadzonedefinicje
szkodliwychczynnikóworazopisymechanizmówwramachteorii
GAS,takbymogłyoneuwzględniaćrównieżczynniki
psychologiczne.ZdaniemS.Doubleta(2000)próbowałonpoprostu
uogólnić,czyteżprzełożyć,wynikiswoichbadańfizjologicznych
nazjawiskapsychiczne.ZjednejstronySelye(1982)pisał,
żepobudzeniepsychicznejestjednymznajczęstszych
„aktywatorów”reakcjiobronnejorganizmu,zdrugiej–żetrudno
muzaakceptowaćemocjejakoprzyczynęreakcjistresowej(Selye,
1979a).R.A.Martin(1984)zarzucałmuwręcz,żeekstrapolowanie
wynikówbadańnadzjawiskamifizjologicznyminazjawiska
psychologiczne,szczególniebezjakiegokolwiekodniesieniasię
dopsychologicznycheksperymentów,byłocałkowicie
nieuprawnione.
TakżeH.Wolff(1953)swojebadanianadstresemzaczął
zperspektywfizjologicznejimedycznej.Zainteresowanybyłprzede
wszystkimstanemorganizmuwtrakciechoroby.W1953rokupisał,
żedzięki„precyzyjnympomiarom”udałosiępotwierdzićpotoczną
obserwację,iżludzieczęściejchorująwniesprzyjających
okolicznościachżyciowych,orazpokazać,że„wzajemnywpływ
ludzinasiebiemożebyćrównieszkodliwy,coefektydziałania”.
Wolff(1953)podkreślał,żewsytuacjachstresowychznaczenie
maprzedewszystkimto,jakdanaokolicznośćjestpostrzegana
irozumiana,nacowpływmająwcześniejszedoświadczenia
życiowe,kwestiekulturoweczyinneuwarunkowania.Może
tosprawiać,żejednostkowereakcjeorganizmusąilościowo
ijakościowonieprawidłowe;zachowanieodpowiedniewprzypadku
infekcjibakteryjnejmożebyćszkodliweprzyreakcjinakonflikt
interpersonalny.Jednakmimotychdośćodkrywczych,przynajmniej
wówczesnym,zdominowanymprzezbehawioryzmS-R,klimacie
naukowym,Wolffmiałwciążpostrzegaćstresprzedewszystkim
jako„stanwewnątrzorganizmu”(Hinkle,1973).
ZdaniemJ.W.Masona(1975)psychologicznerozumieniestresu
