Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Wprowadzeniedolektury
Niektórezbadanychosóbjakoprzyczynęwypaleniazawodowegowskazująna
wygórowaneoczekiwaniarodzicówodnośniedopobytuichdzieciwprzedszkolu,
rosnącąskalęroszczeńipouczeńzichstrony,coobniżaichdecyzyjnośćokierunku
edukacjidzieci.Szczególniedotyczytoprzedszkoliprywatnych.
Wopracowaniubioręteargumentypoduwagęirozwagę.Niesąbezpodstawne.
Obrazująmiędzyinnymizmęczenie,zniechęcenienauczycielitzw.niespokojnych,
zpasjądowłasnegorozwojuzawodowego,atakżeprzyjmowaniapostawyminima-
lizmuprzezinnych.Przyjmujęje,alenamawiamjednakdonzrobieniaczegoświę-
cejdlasiebie”
,czylispojrzenianasiebiejakoczłowiekazdolnegodokreatywnego
działania,zwyobraźnią,uwrażliwienianadziecko,któreniemożeponosićwiny
zazamętwstanowieniuzadańichedukacjiinastawieńichnauczycieli.Rady
pedagogicznesąorganemmającymokreśloneustawąuprawnieniadostanowienia
np.owyborzeprogramu,oformie,zasadach,strategiachedukacji.Wspólnie,ana-
lizującnowecywilizacyjno-kulturoweusytuowaniaczłowieka,możnawypracować
autorskie(dlaprzedszkola),tzw.wiodącerozwiązania.Trzebatylkospróbować,do
czegonamawiam.
Korzystaniezwynikówbadańpoleganakonstruowaniuichprzeciętnegoobra-
zu,atakżewskazywaniuzjawiskdominujących.Opisanewyżej-dominują.Zdaję
sobiesprawęztego,żejestwielunauczycielirozumiejącychistotędzieciństwajako
etapuwżyciuczłowiekastanowiącegopodstawęwszystkiego,cozdarzasiępóź-
niej,zgodniezmyśląG.Vico:wszystkoconajważniejsze,cosięzdarzadlażycia,to
wyobraźniawdzieciństwienarodu14,czyE.Eriksona,któryuważa,żedziejesiętak
wpięciupierwszychlatachżycia15.Próbabadawczapokazałajednak,żestanowią
oniniewielkiodsetektych,którzywzięliudziałwbadaniu.Zbytwielunauczycieli
odmówiłowypowiedzeniesięnapostawionepytaniaizagadnienia.Niewiem,czy
niechcieli,czyznaturyniebiorąudziałuwsondażach.Spodziewamsię,żesąwśród
nichrozumiejącymiejsceedukacjidzieciwewspółczesnejcywilizacji.
Jakonauczycielrozpoznajnanowowłasneprzekonaniawtymzakresie,bo-
wiemodnichzależyTwójstosunekdozadańedukacyjnychwobecmłodego
pokolenia.Czyrównieżuważaszzasłuszneignorowaniebadańpedagogicz-
nychwnioskującychzmianydlapraktyki?Spójrzdzieckuwoczyipowiedz
mu,żewspieraszgowjegorozwojunajlepiejjaktojestmożliwe.Pomyśl,jaką
ostatnioksiążkępedagogicznąprzeczytałaśipoco?
Prawdąjest,żedoświadczamywspółcześnieswoistegobarbarzyństwaedukacyj-
negowróżnychzakresach,conieułatwianauczycielowifunkcjonowania,aprze-
jawiasiętow:1)osaczeniunauczycielinadmiarempublikacjitzw.praktycznych,
14
G.Vico,Naukanowa,Warszawa1966,s.157,242.
15
E.Erikson,Dzieciństwoispołeczeństwo,Poznań1997,s.257inast.
